Γνωσιακές-συμπεριφοριστικές μέθοδοι τραιναρίσματος επεξεργασίας αρνητικών σκέψεων, πεποιθήσεων και ενδιάμεσων πεποιθήσεων (προέλευσης Α. Beck)
1. Εντοπισμός αρνητικής σκέψης (π.χ. μήπως δεν είναι γνωσιακή θεραπεία, αλλά θεραπεία της κυράς μας της μαμμής). Καταγραφή της. Σε περίπτωση μη εντοπισμού συγκεκριμένης αρνητικής σκέψης, γίνεται συζήτηση για αρνητικές σκέψεις των παχύσαρκων, έστω και αν ο θεραπευόμενος είναι πετσί και κόκαλο.
2. Παρουσίαση στον θεραπευόμενο ενός φύλλου χαρτιού με παιδαριώδη σχηματική απεικόνιση και επεξήγηση αρνητικών σκέψεων, με τίτλους που δεν βγάζουν κανένα νόημα. Συζήτηση αδυναμίας του θεραπευόμενου να καταλάβει τι διάολο σημαίνουν αυτά. Διαβεβαίωση του θεραπευτή ότι 99 στους 100 ασθενείς του (SIC) καταλαβαίνουν με την πρώτη περί τίνος πρόκειται και συνεργάζονται καταγράφοντας σκέψεις τους. Επίκληση του επιχειρήματος ότι και στο Ινστιτούτο χρησιμοποιούν την ίδια σελίδα.
3. Πρόταση για βιβλιοθεραπεία. Υπόδειξη βιβλίων, που μιλούν όμως για γνωσιακή θεραπεία και όχι εκείνη της κυράς μας της μαμμής. Συνειδητοποίηση από τον θεραπευόμενο ότι έχει μπόλικες αρνητικές σκέψεις. Καταγραφή τους. Παρουσίασή τους στο θεραπευτή. Αμηχανία του θεραπευτή («Μα εγώ μετά βίας βγάζω μία αρνητική σκέψη από τους πελάτες μου και εσείς μου φέρατε τόσες!»–Θα κάνει πως ξέχασε τι έλεγε προηγουμένως για τους 99 στους 100).
4. Υπόδειξη στο θεραπευόμενο να βάλει σε διαφορετικές στήλες τις αρνητικές σκέψεις και να συμπληρώσει όλες τις στήλες (Assumptions, ενδιάμεσες αρνητικές σκέψεις, πεποιθήσεις, ενισχυτικά γεγονότα για την εμπέδωση των πεποιθήσεων, αμφισβήτηση, εναλλακτική πρόταση, πως αισθάνεσαι μετά την πρόταση που έκανες εσύ ο ίδιος). Αφιέρωση ειδικής συνεδρίας για την διευκρίνιση ότι core beliefs ερμηνεύεται στα ελληνικά «πυρηνικές πεποιθήσεις» και όχι «κεντρικές πεποιθήσεις». Επεξήγηση ότι έτσι το ερμηνεύουν στο Αιγινήτειο και επομένως έτσι είναι η ελληνική γλώσσα. Παράθεση επιχειρήματος ότι core ερμηνεύεται μόνο πυρήνας, πυρηνικό, στο αγγλοελληνικό λεξικό Divry’s (=Γεωργίου Κωνσταντοπούλου εκ Δίβρης).
5. Χωρίς να εξεταστούν οι ήδη εντοπισθείσες αρνητικές σκέψεις, ψάχνουμε και για άλλες. Αναπομπή της λίστας στο θεραπευόμενο με υπόδειξη για πιο γεωμετρικά καλαίσθητη σχεδίαση των στηλών των βαθμών επεξεργασίας κάθε αρνητικής σκέψης. Επανυποβολή στο θεραπευτή σε επόμενη συνεδρία.
6. Self disclosures του θεραπευτή προς το θεραπευόμενο, ώστε ο τελευταίος να καταλάβει τι λάθη κάνει και να τα γράψει. Να γράψει και τις αμφισβητήσεις που θα κάνει ο ίδιος στις δικές του αρνητικές σκέψεις, καθώς και πόσο ωραία νιώθει τώρα που έκανε τη δουλειά όλη μόνος του.
7. Συζήτηση, κατόπιν απορίας του θεραπευόμενου για την Judith Beck και το Βιβλίο της Εισαγωγή στη Γνωσιακή Θεραπεία-Cognitive Therapy, Basics and Beyond, ως προς ανάγκη δόμησης της συνεδρίας, εξαγωγή συμπερασμάτων, σύνδεση με την προηγούμενη συνεδρία, ανάγκη να συνοψίσει ο θεραπευόμενος στο τέλος της θεραπείας τι κατάλαβε και τι δεν κατάλαβε, διαδικασία με οποία οδηγούμαστε από την αρνητική σκέψη στην ενδιάμεση πεποίθηση και μετά στην πεποίθηση. Θα πρέπει να εξηγηθεί στο θεραπευόμενο (αφού συμπληρωθούν τουλάχιστο 65 ώρες συνεδριών) ότι αυτά δεν είναι απόλυτα («Ναι, υπάρχουν ορισμένοι άκαμπτοι συνάδελφοί μου που ακολουθούν αυτή τη δομημένη τεχνική. Όμως έχει γραφτεί – πού; στον Τηλεθεατή;- ότι αυτό κουράζει τους ασθενείς, και πράγματι όλοι οι ασθενείς μου, μου έχουν έρθει παρακαλώντας με, ικετεύοντάς με να μιλάμε ελεύθερα γιατί δεν αντέχουν αυτή τη δόμηση. Εγώ επειδή ενδιαφέρομαι πραγματικά για αυτούς και τους αγαπάω, δεν κάνω δόμηση, για το καλό τους»)
8. Συζήτηση για άλλο είδος θεραπείας που έμαθε ο θεραπευτής ότι κάνουν στο εξωτερικό, και το οποίο έχει σχέση με τη γνωσιακή θεραπεία επειδή δίνει απαντήσεις π.χ. γιατί ο ασθενής νιώθει κατώτερος, ή ότι τον δουλεύουν.
9. Ανακάλυψη ότι υπάρχουν στο φάκελο του θεραπευτή πολλές δεκάδες αρνητικών σκέψεων που λιμνάζουν επί μήνες, χωρίς να έχουν συζητηθεί. Επιχειρήματα για ανατροπή των ισχυρισμών του θεραπευόμενου («Μα εσείς φταίτε για τη διαχείριση του χρόνου, εγώ απλώς συζητάω αυτά που φέρνετε εσείς στη συνεδρία! Κοιτάξτε πως χαμογελάω σαν αυθόρμητο παιδί!»).
10. Ο θεραπευόμενος θα μπορούσε να επικοινωνήσει με με e-mail με άλλο γνωσιακό συμπεριφοριστικό θεραπευτή, πρώην μπάτσο, και να λάβει την απάντηση («Στη γνωσιακή θεραπεία υπάρχει πάντα δομή, επαγγελματικότητα και πάντοτε σαφής χρονικός ορίζοντας»). Η φράση «σαφής χρονικός ορίζοντας», μπορεί να χτυπήσει σαν καμπάνα στο μυαλό του θεραπευόμενου. Επικοινωνία με το θεραπευτή του.
11. Ο θεραπευτής μπορεί να στείλει μήνυμα SMS στο θεραπευόμενο, να μη ζητάει σαφή χρονικό ορίζοντα, επειδή «έχει διαταραχή προσωπικότητας» (πρώτη φορά να του το πει με SMS) και επομένως έχει «πολλή, πολλή, πολλή δουλειά ακόμα!»
12. Ο θεραπευτής, χωρίς να ακολουθήσει τη μέθοδο που περιγράφει η Judith Beck, για μετάβαση από αρνητικές σκέψεις σε ενδιάμεσες πεποιθήσεις, πρέπει να πετάξει στη μούρη του θεραπευόμενου ό,τι «πυρηνικές» πεποιθήσεις πρέπει να έχει (προσέξτε –όχι «έχει») ο θεραπευόμενος, αφού του έχει διαγνώσει τη συγκεκριμένη διαταραχή (ίσως να είναι η συγκεκριμένη διαταραχή που έχει αναλάβει σαν εργασία να παρουσιάσει σε ομήγυρη εκλεκτών θεραπευτών, οπότε ο πελάτης γίνεται guinea pig). Έτσι, θέλει δεν θέλει, ο θεραπευόμενος έχει δύο επιλογές ή να κάνει το θύμα, αποδεχόμενος πεποιθήσεις που δεν του πάνε, ή να πάει αλλού. Μπορεί ο θεραπευόμενος να ρωτήσει με e-mail μια άλλη θεραπεύτρια τι να κάνει. Σε μια τέτοια περίπτωση, εκείνη θα πρέπει να του απαντήσει, μεταξύ άλλων, ότι «πρέπει να συζητήσετε το θέμα με το θεραπευτή σας. Αν πάτε σε άλλο θεραπευτή μην παραλείψετε να του αναφέρετε το λόγο διαφωνίας σας με τον προηγούμενο».
13. Ο λόγος του προηγούμενου είναι προφανής. Για την περίπτωση που ο θεραπευόμενος το κρύψει από το νέο θεραπευτή του, θα πρέπει να ζητηθεί εκ των προτέρων από τους συναδέλφους να δείξουν συναδελφική αλληλεγγύη. Κανένας δεν πρέπει να δέχεται άνθρωπο που υποτίμησε τη διάγνωση και διαδικασία –καλή ή κακή- άλλου συναδέλφου.
14. Μπορεί να γίνει δεκτό αίτημα του θεραπευόμενου για γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία μέσω μερικών e-mails, επι αμοιβή. Φυσικά στην αμοιβή περιλαμβάνονται 40 λεπτά για τη λήψη του μηνύματος και άλλα 40 λεπτά για την αποστολή της απάντησης, επειδή το computer του θεραπευτή είναι αργό και καθυστερεί στην πρόσβαση στο Ιντερνέτ και θα το αλλάξει ….. το Μάιο. Το περιεχόμενο των απαντητικών μηνυμάτων πρέπει να περιέχει μόνο διευκρινιστικές ερωτήσεις, χωρίς να οδηγεί σε κάποιο γνωσιακό συμπέρασμα. Παράλληλα να του μαθαίνει μερικά κόλπα για να θυμάται ονόματα (π.χ. για να θυμάσαι τον Γαβριήλ Γαβριηλίδη, να έχεις στο μυαλό σου το ΓΑΒ-ΓΑΒ του σκύλου).
15. Θα πρέπει να καταγγελθεί σαν απαράδεκτη η άποψη της Judith Beck, σύμφωνα με την οποία «είναι δυνατόν να υπάρχει και αρνητική σκέψη που να είναι αληθινή και στην περίπτωση αυτή ο θεραπευτής αντί να την αμφισβητεί, βοηθάει τον θεραπευόμενο να επιλύσει το βασικό του πρόβλημα». Αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση το γνωσιακό θεραπευτή που έχει σαν στόχο του να δουλεύει μόνο από τα συγκεκριμένα γνωστικά λάθη, τα οποία έχουμε μάθει απέξω κι ανακατωτά. Διαφορετικά ανοίγει το κουτί της Πανδώρας και ….. Δεν είναι δουλειά του γνωσιακού θεραπευτή να ασχολείται με άλλο πρόβλημα (π.χ. αν έχασε τη δουλειά του ο θεραπευόμενος) εκτός από το να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τις στάνταρντ αρνητικές σκέψεις που κάνει.
16. Μπορεί τέλος να ανακαλύψει ο θεραπευτής (με καθυστέρηση 3 μηνών) ότι έχει ξεχάσει συγκεκριμένο κείμενο, το οποίο είχε υποσχεθεί να διορθώσει ως προς τη διαδικασία των αρνητικών σκέψεων. Τότε του λέγει «α νόμιζα ότι τα κάνατε με άλλο θεραπευτή το καλοκαίρι!».
17. Τελευταίο επιχείρημα, μετά από 70 ώρες συνεδριών, ο θεραπευτής μπορεί να πει «ε, αν τελικά δεν είστε ευχαριστημένος από την προσέγγισή μου, μπορείτε να πάτε σε άλλο θεραπευτή» (έχοντας βέβαια φροντίσει να σαμποτάρει επιτυχώς μια παρόμοια προσπάθεια προσέγγισης άλλου θεραπευτή). Αν ο θεραπευόμενος ζητήσει από το θεραπευτή του να του συστήσει κάποιον άλλον, εκείνος πρέπει να κάνει πως δεν ξέρει κανέναν. Μπορεί να προσποιηθεί μόλις γύρισε από σπουδές που έκανε στη Μαδαγασκάρη και δεν ξέρει ούτε έναν.
18. Οι θεραπευτές δεν πρέπει να νιώθουν άσχημα όταν διαχειρίζονται αρνητικές σκέψεις με αυτό τον τρόπο. Με τη διαδικασία αυτή ο θεραπευόμενος θα ξεχάσει την αρχική αιτία που τον ενοχλούσε και θα έχει αγανακτήσει με το θεραπευτή του (=θα μπορούσε να αποτελέσει κάποια βερσιόν ομοιοπαθητικής!) Επίσης, όταν ο θεραπευόμενος πάψει να αγανακτεί κατά του θεραπευτή (που δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα και δεν νιώθει ποτέ άσχημα για το «έργο» του), σημαίνει ότι είναι κοντά στο τέλος της θεραπείας.
19. Γενικά ο Γνωσιακός θεραπευτής πρέπει να είναι ένα αυθόρμητο παιδί, απαλλαγμένο από οποιοδήποτε αίσθημα ενοχής, ευχάριστο στην παρέα του, που θα αντιμετωπίζει τα πάντα με ένα χαμόγελο και δεν θα κρατάει άσχημες σκέψεις στο κεφάλι του.
Profitable cognitive behavior techniques employed by psychotherapists (psychologists) in Greece in order to extend indefinitely the length of therapy (Taken from A. Beck and distorted in a Greek style).
(renewed)
1. Spotting the negative thought (cognitive error), for instance, examining if the therapy followed is a cognitive behavior therapy or a charlatan therapy. Writing it down. In case such a spotting of the negative thought is not producing any results, the therapist asks the patient to discuss about negative thoughts related to obesity, even if the patient is not oversized at all.
2. Giving to the patient a page with a childish outline and drawings and explanation of the usual negative thoughts, which doesnʼt make any sense at all, probably because the person who drafted it, was in a mental disarray. Discussing about the patients inability to understand what in the hell all these mean. The therapist is assuring the patient that 99% of his patient understand the meaning of the particular page and cooperating fully, writing down their negative thoughts. In addition the //Established Authority// uses them.
3. The therapist is proposing the patient to start reading books (bibliotherapy). However the recommended books describe a cognitive therapy which is totally different from the followed one at this time. The patient is understanding that he has a lot of negative thoughts. He is writing them down. He is presenting them to the therapist. The therapist feels embarrashed. (“I told you that with a difficulty I extract one single negative thought from my patients and you already brought me so many!”). The therapist forgets what he told about 99% understand at once and cooperating fully with the therapist analyzing their negative thoughts.
4. The therapist makes remarks to the patient about putting the negative thoughts in one column, while using other columns for the assumptions, intermediate core beliefs, reinforcing events, alternative suggestions, how he feels after his own suggestions. Spending a whole session on trying to explain to the patient the fact that the word “core” in core beliefs is translated into Greek with “nuclear”, “nuclear beliefs” and not core beliefs, as the ignorants believe. This is supported by two arguments. First it is translated in such a way in the Eginiteion Psychiatric Hospital, where disagreement is not favored (May be,as part of the decentralization program, the Eginiteion Psychiatric Hospital assuming the task of keeping and elaborating the Greek Language, replacing the Academy of Athens). The second is that it is translated in such a way in the Divryʼs English-Greek dictionary, written by George Konstantopoulos from the village of Divry in the mountain Parnassos.
5. Without analyzing and elaborating the produced and stored negative thoughts, the therapist asks the patient to look for some more. The patientʼs list is continually rejected by the therapist with the recommendation to make the columns more and more stylish.
6. Self disclosures of the therapist, so that the patient can grasp them and write them down as an exercise. He has to challenge his own thoughts, and write down how he feels about doing all the work himself. The therapist asks the patient no to take any more pictures with his digital camera because she has put cream in her face and is glistening.
7. At the request of the patient, discussion is being made about Judith Beck and her book “Cognitive Therapy, Basics and Beyond”, relating to the need for structuring the sessions, need for extracting some conclusions at the end of the session, bridging with the previous session, need for resuming at the end, realizing what the patient understood and what he didnʼt, about the process followed in order to arrive to a negative thought, intermediate belief, core belief etc. After having completed approximately 65 hours of sessions the patient realized from the words of his therapist that all these are not absolute. (“Yes, there are some colleagues of mine that follow this strict procedure. However it is written (where?) the patient is tired out of this, and in fact all my patients have come begging me, imploring me to talk freely, because they canʼt sand the structuring of the session. An as I am interested in their welfare, I donʼt structure my sessions”). A therapist that respects himself never reads the following http://www.primarypsychiatry.com/asp...?articleid=332
8. Discussing about any other therapies that the patient is aware of and related to the cognitive and behavior therapy model, which might give the patient ideas that he is being cheated by his therapist.
9. Discovering that in the dossier kept by the therapist there are numerous negative thoughts given by the patient which have not been elaborated for months. The therapist can disarm the patient by saying “the structure and the time used during the therapy is your responsibility. You shouldnʼt produce so many ideas during the session, Ha, ha ha, look how I smile like a “Spontaneous Child”!”
10. The patient could eventually contact thought email another cognitive behavior therapist, an ex cop, and receive the following answer: “In the cognitive behavior therapy there is always a structure, professionalism, and a clear timetable. The word “clear timetable” sounds like a bell in the patientʼs mind. He contacts his therapist.
11. The therapist could eventually send an SMS message to the patient asking him not to ask for a “clear timetable”, because he has been diagnosed as “borderline” (the diagnosis is sent though SMS) and there is a lot, a lot of work be done. The differences between psychologists/therapists from psychiatrists/ therapists is that the psychologist have a low self esteem and a disguised mental handicap. In Greece the majority of the mental patients are women. The majority of psychologists/therapists are also women. That means that a mentally handicapped woman would make an option, either continue to be a mental patient for the rest of her life, or become a psychotherapist. With psychiatrists we see something different. They have clinical experience in clinics and hospitals, while the psychologists have little or nothing. The //Established Authority// offers them supervised sessions that end in a few months with the therapist saying “We have now concluded our therapy, Good-by!”)
12. The therapist, without following the method described by Judith Beck, for moving from negative thoughts, to intermediate beliefs and core beliefs, could eventually throw to the patientʼs face whatever “nuclear” beliefs (what Americans call “core beliefs”) the patient should have (yes! Should have!) by virtue of the diagnosis of borderline personality disorder being already made. That means that in Greece first the therapist makes the diagnosis –usually at the bank when waiting for a bank loan- and afterwards looks for the “nuclear” beliefs that the patient was supposed to have. The diagnosis should be what the therapist has presented in her //Established Authority// as a difficult case, with imaginary behavior of her patients and has received with a general applause from the participants in the meeting. The patient is not entitled to disagree. If he objects the “nuclear” belief “the world is hostile and dangerous” he has to live with it. The therapist is never mistaken, especially if the patientʼs objection can make the therapist loose his diploma from the //Established Authority//.
13. The patient could contact by email another therapist. She might answer “you should go back to your therapist and discuss again the issue with him. You shouldnʼt break the relationship”. If you go to another one, the first thing to discuss in the disagreement with your previous therapist.
14. The patient could eventually visit another therapist (male) who is the boyfriend of the previous female therapist and one of the supervisors of the //Established Authority//. The established practice requires every cognitive therapist to contact every colleague of his or hers to find out whether the patient has escaped from them and seeks therapy elsewhere. When a patient escapes therapy, he is treated in a way resembling neutrality of foreign ships during a war blockade. They give description not only of his name, but also of his face, his height, weight, hair etc, so that they exclude that the escapee uses a false identity. The supervisor, after collecting the fees of two visits (2X70=140 Euros, or $ 100) could say to the patient:
THERAPIST (male): I canʼt accept you for therapy because I shall be treating your wife in the same time.
PATIENT: No, my wife has told you that she doesnʼt like to initiate therapy with you.
THERAPIST: But she might change her mind!
PATIENT: So you donʼt accept me?
THERAPIST: You should go back to your previous therapist.
The therapist can disguise herself when rejects an escaped patient by saying “I noticed that you eat meat more than twice a week. I know a therapist that is suited for you. There is no point of discussing other problems. I donʼt want to hear anymore. Go!” (Something similar happened to me!)
15. The reason for such a procedure followed is obvious: Solidarity is the key for the survival of the incompetent professionals. A therapist should never accept anybody who has undervalued the colleagueʼs opinion.
16. The therapist can accept the patientʼs proposal for a cognitive behavior therapy through email. In the cost of one hour e-mail session the patient is charged for 40 minutes that are required for receiving the message and 40 more for sending the answer, because the therapistʼs laptop is very slow and will be replaced later in May. The messages include material totally depleted of cognitive behavior material , for instance “ I should teach you how to remember names. For Mike Goof, you should remember Mikey and Gooffy.”
17. Judith Beck says in her book Cognitive therapy, Basics and beyond that “when there is a negative thought that is true –related to a fact –the therapist, instead of challenging the thought, should concentrate on how to help the patient solve the problem”. This is very embarrassing for the therapist because he or she has learned in the //Established Authority// only a photocopied textbook of 90 pages that includes all the cognitive therapy and no-one has ever heard of Judith Beck in his life. The usual symptoms treated by the cognitive therapist is “Oh my God I canʼt wake up at 7,00 in the morning”, “I canʼt stop eating”, “My boyfriend the supervisor doesnʼt like me” etc. They are unable to deal with real human problems.
18. The therapist has the ultimate argument that present to the patient after completing about 70 hours of therapy: Since you are not pleased by my approach (nice word!) you should go to another therapist. Of course at the same time the therapist undermines all attempts of the escaped patient to be admitted to therapy by another therapist, as described above. If the patient asks the therapist for a recommendation the therapist might claim that she came to Greece after a lengthy stay in Madagascar for studies and doesnʼt know any other therapist
19. Therapists should never feel bad when they are dealing with patientʼs negative thoughts in such a way. By using the above procedure the patient shall forget the initial cause that brought him to therapy (it could be a sort of homeopathy treatment). When the patient ceases to feel indignant of his therapist, that means he is close to the end of therapy.
20. Generally speaking, the cognitive behavior therapist must be Spontaneous Child, free from any feeling of guilt, loved by his friends and colleagues, that would examine everything with a smile and would never keep bad thought in his/her mind.
MondDivi5i0n
Junior Member Join Date: Dec 2007
Posts: 6
My Humble Opinion
________________________________________
I am facinated with your picture of an extensive 'Old Boy' network of CBT therapists in Greece. If this is true, I would certainly suggest looking for a therapist that shows some affinity for the specific paradigm you subscribe to, rather than one that is a member of the network that labels themselves as CBT therapists. Something like, "Do you appreciate the work of..." might be a better question than, "Are you a CBT therapist?"
I have seen the benefits of the basic application of RET, a CBT technique or concept. I've seen angry people look at their anger and rework their initial emotional response through a cognitive process to effect a much different and healthier reaction.
Γνωσιακές-συμπεριφοριστικές μέθοδοι τραιναρίσματος επεξεργασίας αρνητικών σκέψεων, πεποιθήσεων και ενδιάμεσων πεποιθήσεων (προέλευσης Α. Beck)
1. Εντοπισμός αρνητικής σκέψης (π.χ. μήπως δεν είναι γνωσιακή θεραπεία, αλλά θεραπεία της κυράς μας της μαμμής). Καταγραφή της. Σε περίπτωση μη εντοπισμού συγκεκριμένης αρνητικής σκέψης, γίνεται συζήτηση για αρνητικές σκέψεις των παχύσαρκων, έστω και αν ο θεραπευόμενος είναι πετσί και κόκαλο.
2. Παρουσίαση στον θεραπευόμενο ενός φύλλου χαρτιού με παιδαριώδη σχηματική απεικόνιση και επεξήγηση αρνητικών σκέψεων, με τίτλους που δεν βγάζουν κανένα νόημα. Συζήτηση αδυναμίας του θεραπευόμενου να καταλάβει τι διάολο σημαίνουν αυτά. Διαβεβαίωση του θεραπευτή ότι 99 στους 100 ασθενείς του (SIC) καταλαβαίνουν με την πρώτη περί τίνος πρόκειται και συνεργάζονται καταγράφοντας σκέψεις τους. Επίκληση του επιχειρήματος ότι και στο Ινστιτούτο χρησιμοποιούν την ίδια σελίδα.
3. Πρόταση για βιβλιοθεραπεία. Υπόδειξη βιβλίων, που μιλούν όμως για γνωσιακή θεραπεία και όχι εκείνη της κυράς μας της μαμμής. Συνειδητοποίηση από τον θεραπευόμενο ότι έχει μπόλικες αρνητικές σκέψεις. Καταγραφή τους. Παρουσίασή τους στο θεραπευτή. Αμηχανία του θεραπευτή («Μα εγώ μετά βίας βγάζω μία αρνητική σκέψη από τους πελάτες μου και εσείς μου φέρατε τόσες!»–Θα κάνει πως ξέχασε τι έλεγε προηγουμένως για τους 99 στους 100).
4. Υπόδειξη στο θεραπευόμενο να βάλει σε διαφορετικές στήλες τις αρνητικές σκέψεις και να συμπληρώσει όλες τις στήλες (Assumptions, ενδιάμεσες αρνητικές σκέψεις, πεποιθήσεις, ενισχυτικά γεγονότα για την εμπέδωση των πεποιθήσεων, αμφισβήτηση, εναλλακτική πρόταση, πως αισθάνεσαι μετά την πρόταση που έκανες εσύ ο ίδιος). Αφιέρωση ειδικής συνεδρίας για την διευκρίνιση ότι core beliefs ερμηνεύεται στα ελληνικά «πυρηνικές πεποιθήσεις» και όχι «κεντρικές πεποιθήσεις». Επεξήγηση ότι έτσι το ερμηνεύουν στο Αιγινήτειο και επομένως έτσι είναι η ελληνική γλώσσα. Παράθεση επιχειρήματος ότι core ερμηνεύεται μόνο πυρήνας, πυρηνικό, στο αγγλοελληνικό λεξικό Divry’s (=Γεωργίου Κωνσταντοπούλου εκ Δίβρης).
5. Χωρίς να εξεταστούν οι ήδη εντοπισθείσες αρνητικές σκέψεις, ψάχνουμε και για άλλες. Αναπομπή της λίστας στο θεραπευόμενο με υπόδειξη για πιο γεωμετρικά καλαίσθητη σχεδίαση των στηλών των βαθμών επεξεργασίας κάθε αρνητικής σκέψης. Επανυποβολή στο θεραπευτή σε επόμενη συνεδρία.
6. Self disclosures του θεραπευτή προς το θεραπευόμενο, ώστε ο τελευταίος να καταλάβει τι λάθη κάνει και να τα γράψει. Να γράψει και τις αμφισβητήσεις που θα κάνει ο ίδιος στις δικές του αρνητικές σκέψεις, καθώς και πόσο ωραία νιώθει τώρα που έκανε τη δουλειά όλη μόνος του.
7. Συζήτηση, κατόπιν απορίας του θεραπευόμενου για την Judith Beck και το Βιβλίο της Εισαγωγή στη Γνωσιακή Θεραπεία-Cognitive Therapy, Basics and Beyond, ως προς ανάγκη δόμησης της συνεδρίας, εξαγωγή συμπερασμάτων, σύνδεση με την προηγούμενη συνεδρία, ανάγκη να συνοψίσει ο θεραπευόμενος στο τέλος της θεραπείας τι κατάλαβε και τι δεν κατάλαβε, διαδικασία με οποία οδηγούμαστε από την αρνητική σκέψη στην ενδιάμεση πεποίθηση και μετά στην πεποίθηση. Θα πρέπει να εξηγηθεί στο θεραπευόμενο (αφού συμπληρωθούν τουλάχιστο 65 ώρες συνεδριών) ότι αυτά δεν είναι απόλυτα («Ναι, υπάρχουν ορισμένοι άκαμπτοι συνάδελφοί μου που ακολουθούν αυτή τη δομημένη τεχνική. Όμως έχει γραφτεί – πού; στον Τηλεθεατή;- ότι αυτό κουράζει τους ασθενείς, και πράγματι όλοι οι ασθενείς μου, μου έχουν έρθει παρακαλώντας με, ικετεύοντάς με να μιλάμε ελεύθερα γιατί δεν αντέχουν αυτή τη δόμηση. Εγώ επειδή ενδιαφέρομαι πραγματικά για αυτούς και τους αγαπάω, δεν κάνω δόμηση, για το καλό τους»)
8. Συζήτηση για άλλο είδος θεραπείας που έμαθε ο θεραπευτής ότι κάνουν στο εξωτερικό, και το οποίο έχει σχέση με τη γνωσιακή θεραπεία επειδή δίνει απαντήσεις π.χ. γιατί ο ασθενής νιώθει κατώτερος, ή ότι τον δουλεύουν.
9. Ανακάλυψη ότι υπάρχουν στο φάκελο του θεραπευτή πολλές δεκάδες αρνητικών σκέψεων που λιμνάζουν επί μήνες, χωρίς να έχουν συζητηθεί. Επιχειρήματα για ανατροπή των ισχυρισμών του θεραπευόμενου («Μα εσείς φταίτε για τη διαχείριση του χρόνου, εγώ απλώς συζητάω αυτά που φέρνετε εσείς στη συνεδρία! Κοιτάξτε πως χαμογελάω σαν αυθόρμητο παιδί!»).
10. Ο θεραπευόμενος θα μπορούσε να επικοινωνήσει με με e-mail με άλλο γνωσιακό συμπεριφοριστικό θεραπευτή, πρώην μπάτσο, και να λάβει την απάντηση («Στη γνωσιακή θεραπεία υπάρχει πάντα δομή, επαγγελματικότητα και πάντοτε σαφής χρονικός ορίζοντας»). Η φράση «σαφής χρονικός ορίζοντας», μπορεί να χτυπήσει σαν καμπάνα στο μυαλό του θεραπευόμενου. Επικοινωνία με το θεραπευτή του.
11. Ο θεραπευτής μπορεί να στείλει μήνυμα SMS στο θεραπευόμενο, να μη ζητάει σαφή χρονικό ορίζοντα, επειδή «έχει διαταραχή προσωπικότητας» (πρώτη φορά να του το πει με SMS) και επομένως έχει «πολλή, πολλή, πολλή δουλειά ακόμα!»
12. Ο θεραπευτής, χωρίς να ακολουθήσει τη μέθοδο που περιγράφει η Judith Beck, για μετάβαση από αρνητικές σκέψεις σε ενδιάμεσες πεποιθήσεις, πρέπει να πετάξει στη μούρη του θεραπευόμενου ό,τι «πυρηνικές» πεποιθήσεις πρέπει να έχει (προσέξτε –όχι «έχει») ο θεραπευόμενος, αφού του έχει διαγνώσει τη συγκεκριμένη διαταραχή (ίσως να είναι η συγκεκριμένη διαταραχή που έχει αναλάβει σαν εργασία να παρουσιάσει σε ομήγυρη εκλεκτών θεραπευτών, οπότε ο πελάτης γίνεται guinea pig). Έτσι, θέλει δεν θέλει, ο θεραπευόμενος έχει δύο επιλογές ή να κάνει το θύμα, αποδεχόμενος πεποιθήσεις που δεν του πάνε, ή να πάει αλλού. Μπορεί ο θεραπευόμενος να ρωτήσει με e-mail μια άλλη θεραπεύτρια τι να κάνει. Σε μια τέτοια περίπτωση, εκείνη θα πρέπει να του απαντήσει, μεταξύ άλλων, ότι «πρέπει να συζητήσετε το θέμα με το θεραπευτή σας. Αν πάτε σε άλλο θεραπευτή μην παραλείψετε να του αναφέρετε το λόγο διαφωνίας σας με τον προηγούμενο».
13. Ο λόγος του προηγούμενου είναι προφανής. Για την περίπτωση που ο θεραπευόμενος το κρύψει από το νέο θεραπευτή του, θα πρέπει να ζητηθεί εκ των προτέρων από τους συναδέλφους να δείξουν συναδελφική αλληλεγγύη. Κανένας δεν πρέπει να δέχεται άνθρωπο που υποτίμησε τη διάγνωση και διαδικασία –καλή ή κακή- άλλου συναδέλφου.
14. Μπορεί να γίνει δεκτό αίτημα του θεραπευόμενου για γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία μέσω μερικών e-mails, επι αμοιβή. Φυσικά στην αμοιβή περιλαμβάνονται 40 λεπτά για τη λήψη του μηνύματος και άλλα 40 λεπτά για την αποστολή της απάντησης, επειδή το computer του θεραπευτή είναι αργό και καθυστερεί στην πρόσβαση στο Ιντερνέτ και θα το αλλάξει ….. το Μάιο. Το περιεχόμενο των απαντητικών μηνυμάτων πρέπει να περιέχει μόνο διευκρινιστικές ερωτήσεις, χωρίς να οδηγεί σε κάποιο γνωσιακό συμπέρασμα. Παράλληλα να του μαθαίνει μερικά κόλπα για να θυμάται ονόματα (π.χ. για να θυμάσαι τον Γαβριήλ Γαβριηλίδη, να έχεις στο μυαλό σου το ΓΑΒ-ΓΑΒ του σκύλου).
15. Θα πρέπει να καταγγελθεί σαν απαράδεκτη η άποψη της Judith Beck, σύμφωνα με την οποία «είναι δυνατόν να υπάρχει και αρνητική σκέψη που να είναι αληθινή και στην περίπτωση αυτή ο θεραπευτής αντί να την αμφισβητεί, βοηθάει τον θεραπευόμενο να επιλύσει το βασικό του πρόβλημα». Αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση το γνωσιακό θεραπευτή που έχει σαν στόχο του να δουλεύει μόνο από τα συγκεκριμένα γνωστικά λάθη, τα οποία έχουμε μάθει απέξω κι ανακατωτά. Διαφορετικά ανοίγει το κουτί της Πανδώρας και ….. Δεν είναι δουλειά του γνωσιακού θεραπευτή να ασχολείται με άλλο πρόβλημα (π.χ. αν έχασε τη δουλειά του ο θεραπευόμενος) εκτός από το να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τις στάνταρντ αρνητικές σκέψεις που κάνει.
16. Μπορεί τέλος να ανακαλύψει ο θεραπευτής (με καθυστέρηση 3 μηνών) ότι έχει ξεχάσει συγκεκριμένο κείμενο, το οποίο είχε υποσχεθεί να διορθώσει ως προς τη διαδικασία των αρνητικών σκέψεων. Τότε του λέγει «α νόμιζα ότι τα κάνατε με άλλο θεραπευτή το καλοκαίρι!».
17. Τελευταίο επιχείρημα, μετά από 70 ώρες συνεδριών, ο θεραπευτής μπορεί να πει «ε, αν τελικά δεν είστε ευχαριστημένος από την προσέγγισή μου, μπορείτε να πάτε σε άλλο θεραπευτή» (έχοντας βέβαια φροντίσει να σαμποτάρει επιτυχώς μια παρόμοια προσπάθεια προσέγγισης άλλου θεραπευτή). Αν ο θεραπευόμενος ζητήσει από το θεραπευτή του να του συστήσει κάποιον άλλον, εκείνος πρέπει να κάνει πως δεν ξέρει κανέναν. Μπορεί να προσποιηθεί μόλις γύρισε από σπουδές που έκανε στη Μαδαγασκάρη και δεν ξέρει ούτε έναν.
18. Οι θεραπευτές δεν πρέπει να νιώθουν άσχημα όταν διαχειρίζονται αρνητικές σκέψεις με αυτό τον τρόπο. Με τη διαδικασία αυτή ο θεραπευόμενος θα ξεχάσει την αρχική αιτία που τον ενοχλούσε και θα έχει αγανακτήσει με το θεραπευτή του (=θα μπορούσε να αποτελέσει κάποια βερσιόν ομοιοπαθητικής!) Επίσης, όταν ο θεραπευόμενος πάψει να αγανακτεί κατά του θεραπευτή (που δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα και δεν νιώθει ποτέ άσχημα για το «έργο» του), σημαίνει ότι είναι κοντά στο τέλος της θεραπείας.
19. Γενικά ο Γνωσιακός θεραπευτής πρέπει να είναι ένα αυθόρμητο παιδί, απαλλαγμένο από οποιοδήποτε αίσθημα ενοχής, ευχάριστο στην παρέα του, που θα αντιμετωπίζει τα πάντα με ένα χαμόγελο και δεν θα κρατάει άσχημες σκέψεις στο κεφάλι του.
Profitable cognitive behavior techniques employed by psychotherapists (psychologists) in Greece in order to extend indefinitely the length of therapy (Taken from A. Beck and distorted in a Greek style).
(renewed)
1. Spotting the negative thought (cognitive error), for instance, examining if the therapy followed is a cognitive behavior therapy or a charlatan therapy. Writing it down. In case such a spotting of the negative thought is not producing any results, the therapist asks the patient to discuss about negative thoughts related to obesity, even if the patient is not oversized at all.
2. Giving to the patient a page with a childish outline and drawings and explanation of the usual negative thoughts, which doesnʼt make any sense at all, probably because the person who drafted it, was in a mental disarray. Discussing about the patients inability to understand what in the hell all these mean. The therapist is assuring the patient that 99% of his patient understand the meaning of the particular page and cooperating fully, writing down their negative thoughts. In addition the //Established Authority// uses them.
3. The therapist is proposing the patient to start reading books (bibliotherapy). However the recommended books describe a cognitive therapy which is totally different from the followed one at this time. The patient is understanding that he has a lot of negative thoughts. He is writing them down. He is presenting them to the therapist. The therapist feels embarrashed. (“I told you that with a difficulty I extract one single negative thought from my patients and you already brought me so many!”). The therapist forgets what he told about 99% understand at once and cooperating fully with the therapist analyzing their negative thoughts.
4. The therapist makes remarks to the patient about putting the negative thoughts in one column, while using other columns for the assumptions, intermediate core beliefs, reinforcing events, alternative suggestions, how he feels after his own suggestions. Spending a whole session on trying to explain to the patient the fact that the word “core” in core beliefs is translated into Greek with “nuclear”, “nuclear beliefs” and not core beliefs, as the ignorants believe. This is supported by two arguments. First it is translated in such a way in the Eginiteion Psychiatric Hospital, where disagreement is not favored (May be,as part of the decentralization program, the Eginiteion Psychiatric Hospital assuming the task of keeping and elaborating the Greek Language, replacing the Academy of Athens). The second is that it is translated in such a way in the Divryʼs English-Greek dictionary, written by George Konstantopoulos from the village of Divry in the mountain Parnassos.
5. Without analyzing and elaborating the produced and stored negative thoughts, the therapist asks the patient to look for some more. The patientʼs list is continually rejected by the therapist with the recommendation to make the columns more and more stylish.
6. Self disclosures of the therapist, so that the patient can grasp them and write them down as an exercise. He has to challenge his own thoughts, and write down how he feels about doing all the work himself. The therapist asks the patient no to take any more pictures with his digital camera because she has put cream in her face and is glistening.
7. At the request of the patient, discussion is being made about Judith Beck and her book “Cognitive Therapy, Basics and Beyond”, relating to the need for structuring the sessions, need for extracting some conclusions at the end of the session, bridging with the previous session, need for resuming at the end, realizing what the patient understood and what he didnʼt, about the process followed in order to arrive to a negative thought, intermediate belief, core belief etc. After having completed approximately 65 hours of sessions the patient realized from the words of his therapist that all these are not absolute. (“Yes, there are some colleagues of mine that follow this strict procedure. However it is written (where?) the patient is tired out of this, and in fact all my patients have come begging me, imploring me to talk freely, because they canʼt sand the structuring of the session. An as I am interested in their welfare, I donʼt structure my sessions”). A therapist that respects himself never reads the following http://www.primarypsychiatry.com/asp...?articleid=332
8. Discussing about any other therapies that the patient is aware of and related to the cognitive and behavior therapy model, which might give the patient ideas that he is being cheated by his therapist.
9. Discovering that in the dossier kept by the therapist there are numerous negative thoughts given by the patient which have not been elaborated for months. The therapist can disarm the patient by saying “the structure and the time used during the therapy is your responsibility. You shouldnʼt produce so many ideas during the session, Ha, ha ha, look how I smile like a “Spontaneous Child”!”
10. The patient could eventually contact thought email another cognitive behavior therapist, an ex cop, and receive the following answer: “In the cognitive behavior therapy there is always a structure, professionalism, and a clear timetable. The word “clear timetable” sounds like a bell in the patientʼs mind. He contacts his therapist.
11. The therapist could eventually send an SMS message to the patient asking him not to ask for a “clear timetable”, because he has been diagnosed as “borderline” (the diagnosis is sent though SMS) and there is a lot, a lot of work be done. The differences between psychologists/therapists from psychiatrists/ therapists is that the psychologist have a low self esteem and a disguised mental handicap. In Greece the majority of the mental patients are women. The majority of psychologists/therapists are also women. That means that a mentally handicapped woman would make an option, either continue to be a mental patient for the rest of her life, or become a psychotherapist. With psychiatrists we see something different. They have clinical experience in clinics and hospitals, while the psychologists have little or nothing. The //Established Authority// offers them supervised sessions that end in a few months with the therapist saying “We have now concluded our therapy, Good-by!”)
12. The therapist, without following the method described by Judith Beck, for moving from negative thoughts, to intermediate beliefs and core beliefs, could eventually throw to the patientʼs face whatever “nuclear” beliefs (what Americans call “core beliefs”) the patient should have (yes! Should have!) by virtue of the diagnosis of borderline personality disorder being already made. That means that in Greece first the therapist makes the diagnosis –usually at the bank when waiting for a bank loan- and afterwards looks for the “nuclear” beliefs that the patient was supposed to have. The diagnosis should be what the therapist has presented in her //Established Authority// as a difficult case, with imaginary behavior of her patients and has received with a general applause from the participants in the meeting. The patient is not entitled to disagree. If he objects the “nuclear” belief “the world is hostile and dangerous” he has to live with it. The therapist is never mistaken, especially if the patientʼs objection can make the therapist loose his diploma from the //Established Authority//.
13. The patient could contact by email another therapist. She might answer “you should go back to your therapist and discuss again the issue with him. You shouldnʼt break the relationship”. If you go to another one, the first thing to discuss in the disagreement with your previous therapist.
14. The patient could eventually visit another therapist (male) who is the boyfriend of the previous female therapist and one of the supervisors of the //Established Authority//. The established practice requires every cognitive therapist to contact every colleague of his or hers to find out whether the patient has escaped from them and seeks therapy elsewhere. When a patient escapes therapy, he is treated in a way resembling neutrality of foreign ships during a war blockade. They give description not only of his name, but also of his face, his height, weight, hair etc, so that they exclude that the escapee uses a false identity. The supervisor, after collecting the fees of two visits (2X70=140 Euros, or $ 100) could say to the patient:
THERAPIST (male): I canʼt accept you for therapy because I shall be treating your wife in the same time.
PATIENT: No, my wife has told you that she doesnʼt like to initiate therapy with you.
THERAPIST: But she might change her mind!
PATIENT: So you donʼt accept me?
THERAPIST: You should go back to your previous therapist.
The therapist can disguise herself when rejects an escaped patient by saying “I noticed that you eat meat more than twice a week. I know a therapist that is suited for you. There is no point of discussing other problems. I donʼt want to hear anymore. Go!” (Something similar happened to me!)
15. The reason for such a procedure followed is obvious: Solidarity is the key for the survival of the incompetent professionals. A therapist should never accept anybody who has undervalued the colleagueʼs opinion.
16. The therapist can accept the patientʼs proposal for a cognitive behavior therapy through email. In the cost of one hour e-mail session the patient is charged for 40 minutes that are required for receiving the message and 40 more for sending the answer, because the therapistʼs laptop is very slow and will be replaced later in May. The messages include material totally depleted of cognitive behavior material , for instance “ I should teach you how to remember names. For Mike Goof, you should remember Mikey and Gooffy.”
17. Judith Beck says in her book Cognitive therapy, Basics and beyond that “when there is a negative thought that is true –related to a fact –the therapist, instead of challenging the thought, should concentrate on how to help the patient solve the problem”. This is very embarrassing for the therapist because he or she has learned in the //Established Authority// only a photocopied textbook of 90 pages that includes all the cognitive therapy and no-one has ever heard of Judith Beck in his life. The usual symptoms treated by the cognitive therapist is “Oh my God I canʼt wake up at 7,00 in the morning”, “I canʼt stop eating”, “My boyfriend the supervisor doesnʼt like me” etc. They are unable to deal with real human problems.
18. The therapist has the ultimate argument that present to the patient after completing about 70 hours of therapy: Since you are not pleased by my approach (nice word!) you should go to another therapist. Of course at the same time the therapist undermines all attempts of the escaped patient to be admitted to therapy by another therapist, as described above. If the patient asks the therapist for a recommendation the therapist might claim that she came to Greece after a lengthy stay in Madagascar for studies and doesnʼt know any other therapist
19. Therapists should never feel bad when they are dealing with patientʼs negative thoughts in such a way. By using the above procedure the patient shall forget the initial cause that brought him to therapy (it could be a sort of homeopathy treatment). When the patient ceases to feel indignant of his therapist, that means he is close to the end of therapy.
20. Generally speaking, the cognitive behavior therapist must be Spontaneous Child, free from any feeling of guilt, loved by his friends and colleagues, that would examine everything with a smile and would never keep bad thought in his/her mind.
MondDivi5i0n
Junior Member Join Date: Dec 2007
Posts: 6
My Humble Opinion
________________________________________
I am facinated with your picture of an extensive 'Old Boy' network of CBT therapists in Greece. If this is true, I would certainly suggest looking for a therapist that shows some affinity for the specific paradigm you subscribe to, rather than one that is a member of the network that labels themselves as CBT therapists. Something like, "Do you appreciate the work of..." might be a better question than, "Are you a CBT therapist?"
I have seen the benefits of the basic application of RET, a CBT technique or concept. I've seen angry people look at their anger and rework their initial emotional response through a cognitive process to effect a much different and healthier reaction.