Monday, February 26, 2007
Δίαιτα και Νηστεία
Δίαιτα και Νηστεία

Σίγουρα αρκετοί από εμάς αποφάσισαν να νηστέψουν μέχρι το Πάσχα έχοντας στο μυαλό τους την αποτοξίνωση από το κρέας αλλά και την απώλεια του βάρους.
Είναι όμως η νηστεία δίαιτα αδυνατίσματος; Παχαίνει ή αδυνατίζει;Μπορούν όσοι βρίσκονται σε ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους να νηστέψουν;
Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε κάποια από τα πιο πάνω ερωτήματα.
Η νηστεία δεν είναι δίαιτα αδυνατίσματος.Απλά για κάποια χρονική περίοδο αποκλείονται από τη διατροφή μας προϊόντα ζωικής προέλευσης αλλά κάποιες ημέρες και το λάδι.Είναι λοιπόν μια περιοδική αποχή από κάποιες τροφές που επιβάλλει η θρησκεία σε συγκεκριμένες ημέρες.Η ποσότητα του φαγητού που θα καταναλώσουμε είναι εκείνη που θα καθορίσει αν η νηστεία θα αποτελέσει και δίαιτα αδυνατίσματος.

Πότε η νηστεία είναι δίαιτα;

Αν η νηστεία μπορεί να αποτελέσει και δίαιτα απώλειας βάρους, εξαρτάται από την ενεργειακή πρόσληψη. Δηλαδή το πόσες θερμίδες θα περιλαμβάνει το καθημερινό διαιτολόγιό μας.Αν ακολουθηθεί πιστά η νηστεία της Σαρακοστής υπάρχουν πολλές ημέρες κατά τις οποίες δεν επιτρέπεται ούτε το λάδι. Αυτό σημαίνει ότι αυτές οι ημέρες μπορούν να αποτελέσουν ημέρες με πολύ χαμηλή θερμιδική πρόσληψη, καθώς απουσιάζει το κύριο προστιθέμενο λίπος κατά τη διάρκεια της νηστείας. Βέβαια αν γίνει υπερκατανάλωση σε άλλες τροφές που είναι πλούσιες σε λίπος, όπως είναι οι ελιές ή χαλβάς, τότε η θερμιδική πρόσληψη μόνο χαμηλή δε θα είναι.

Γενικά η νηστεία μπορεί να αποτελέσει κάλλιστα μία περίοδο όπου κάποιος μπορεί να χάσει βάρος, γιατί τροφές όπως το τυρί, τα αλλαντικά, τροφές που περιέχουν βούτυρο, το κρέας, απουσιάζουν με αποτέλεσμα να μειώνουν την ημερήσια θερμιδική πρόσληψη. Αν η αντικατάστασή τους γίνει μάλιστα από τροφές με χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος όπως είναι τα όσπρια και τα δημητριακά, μπορεί να επιτευχθεί απώλεια βάρους.

Τα φρούτα και τα λαχανικά μπορούν να καταναλώνονται άφθονα κατά διάρκεια της νηστείας, προσφέρουν πολύτιμα θρεπτικά συστατικά , χωρίς να προσφέρουν πολλές θερμίδες. Συγχρώνος προμηθεύουν τον οργανισμό με πολύτιμες φυτικές ίνες, οι οποίες δημιουργούν το αίσθημα του κορεσμού, χωρίς να αποδίδουν ενέργεια.

Ακόμη, η νηστεία μπορεί να αποτελέσει και μία πολύ καλή δίαιτα για τη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης και γενικότερα για τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ. Η περίοδος των 40-50 ημερών με πλήρη αποκλεισμό όλων των τροφών ζωικής προέλευσης, μειώνει δραστικά την πρόσληψη κορεσμένου λίπους και χοληστερόλης, κάτι που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης και αλλά και της λιποπρωτεϊνης χαμηλής πυκνότητας (LDL) γνωστής και ως “κακή χοληστερόλη”.
Φαίνεται λοιπόν ότι η νηστεία μπορεί να αποτελέσει μία δίαιτα με πολλαπλά οφέλη για την υγεία, αρκεί βέβαια να γίνεται προσεκτική επιλογή τροφών, καθώς δεν παύουν να υπάρχουν και οι τροφές που είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε ενέργεια (θερμίδες) όπως το λάδι και το ταχίνι και φυσικά όλα τα φαγητά και τα γλυκά που παρασκευάζονται από αυτά αλλά και οι ελιές.

Μπορεί να μας παχύνει η νηστεία;

Η νηστεία μπορεί όμως,να έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα στην απώλεια βάρους. Η ανεξέλεγκτη κατανάλωση τροφών που είναι πλούσιες σε λίπος σε συνδυασμό με την υπερκατανάλωση υδατανθρακούχων τροφών όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά, το ρύζι μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση του βάρους.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επειδή νηστεύουμε, το λάδι μπορεί να καταναλώνεται χωρίς περιορισμό. Το ελαιόλαδο, όπως και όλα τα έλαια, αποτελεί τρόφιμό που είναι 100% λίπος. Αυτό σημαίνει ότι μία κουταλιά της σούπας αποδίδει περίπου 135 θερμίδες. Αν λοιπόν τα φαγητά που μαγειρεύονται κατά τη διάρκεια της νηστείας είναι πολύ πλούσια σε λάδι, θα είναι πολύ παχυντικά, έστω και σε μικρές ποσότητες.

Επίσης οι ξηροί καρποί που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της νηστείας και όχι μόνο, μπορούν να αποτελέσουν παγίδα!Φιστίκια, καρύδια, φουντούκια είναι θρεπτικά, ιδίως όταν είναι ωμά και ανάλατα. Όταν όμως γίνεται κατάχρηση η ημερήσια ενεργειακή πρόσληψη μπορεί να αυξηθεί σημαντικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα 100 γραμμάρια ξηρών καρπών ξεπερνούν συνήθως τις 500 θερμίδες.

Βέβαια πρόκειται για ιδιαίτερα υγιεινές τροφές, καθώς τα λιπαρά τους είναι ακόρεστα, ενώ αποτελούν και σημαντική πηγή πρωτεϊνών αλλά και πολύτιμων βιταμινών, ιχνοστοιχείων και μετάλλων, όπως η βιταμίνη Ε, το μαγνήσιο.

Τα λαδερά και τα όσπρια λοιπόν τα οποία αποτελούν βασικά φαγητά κατά τη διάρκεια της νηστείας πρέπει να μαγειρεύονται με πολύ προσεκτική χρήση του λαδιού. Τα φαγητά που βρίσκονται σε αυτές τις δύο ομάδες αποτελούνται από συστατικά με χαμηλά θερμιδική αξία και η αυτό που κάνει τη σημαντική διαφορά στην ενεργειακή τους απόδοση είναι το προστιθέμενο λίπος που στην προκειμένη περίπτωση είναι το ελαιόλαδο

Επιπλέον κατά τη νηστεία πολλές φορές καταναλώνονται πολλά τηγανητά φαγητά, τα οποία ανεξάρτητα με το σε τι λάδι τηγανίζονται, παχαίνουν αρκετά.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να έρθουν σε ισορροπία όταν γίνεται σωστή επιλογή αλλά και συνδυασμός τροφών , προκειμένου να καλύπτεται η ημερήσια ανάγκη σε πρωτεΐνη και να προσλαμβάνονται όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Επίσης, μπορούν να καταναλώνονται και τα θαλασσινά τα οποία προμηθεύουν τον οργανισμό με τις πολύτιμες πρωτεΐνες τους.

Όταν υπάρχει ισορροπία στην πρόσληψη των θρεπτικών συστατικών, νιώθουμε το αίσθημα του κορεσμού και δεν τρώμε ανεξέλεγκτα πολύ μεγάλες ποσότητες.
Καλό είναι να αποφεύγονται οι διατροφικές υπερβολές που παρατηρούνται πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νηστείας όπως είναι η κατάχρηση λαδιού σε σαλάτες ή η υπερκατανάλωση σε ελιές ή και χαλβά που αποτελούν τροφές πολύ πλούσιες σε λιπαρά. Για παράδειγμα ένα κομμάτι χαλβά 100γρ αποδίδει περισσότερο από 500 θερμίδες, ενώ οι ελιές αποδίδουν αρκετές θερμίδες και κυρίως όταν είναι συντηρημένες σε λάδι και παράλληλα καταναλώνεται και αυτό το λάδι, μόνο του ή και με τη συνοδεία ψωμιού.

Ωφελεί ή όχι νηστεία;

Η νηστεία γενικά είναι πολύ σοφά προγραμματισμένη και αυτό φαίνεται από κάποιες μικρές λεπτομέρειες. Για παράδειγμα κάποιες ημέρες επιτρέπει την κατανάλωση ψαριού ή τις ημέρες κατά τις οποίες δεν επιτρέπεται κατανάλωση λαδιού, επιτρέπεται η κατανάλωση ελιών.
Γενικότερα η περιοδική αποχή από τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης που γίνεται λόγω της νηστείας έχει σημαντικά οφέλη για την υγεία. Φυσικά αυτό ισχύει για έναν υγιή ενήλικα. Για ειδικές περιπτώσεις όπου πιθανόν να υπάρχει κάποια ασθένεια ή για ειδικές ομάδες πληθυσμού όπως είναι τα παιδιά, οι έγκυες και θηλάζουσες μητέρες ή τα άτομα τρίτης ηλικίας πρέπει να ακολουθείται η νηστεία με πολύ μεγάλη προσοχή και με την καθοδήγηση ενός ειδικού.

Το ό,τι η νηστεία έχει σημαντικά οφέλη για την υγεία, το έχουν δείξει και επιστημονικές μελέτες. Μάλιστα ακόμα και μελέτες σε μοναστήρια, όπου πρόκειται για ακόμα πιο αυστηρή νηστεία, με σχεδόν καθολικό αποκλεισμό των τροφών ζωικής προέλευσης, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρχαν προβλήματα υγείας από την παρατεταμένη νηστεία αλλά ακόμα και μελέτες σε ένα πρόγραμμα νηστείας έδειξαν ότι μπορεί να αποτελέσει ένα απόλυτα ισορροπημένο διαιτολόγιο.

Ακόμα και αν ανήκετε πάντως στην κατηγορία αυτών που δε νηστεύουν, δε θα ήταν κακό να ακολουθήσετε νηστεία έστω και τη Μεγάλη Εβδομάδα. Ακόμα και λίγες ημέρες αποχής από το κρέας, πριν από το Πάσχα όπου παρατηρείται μία κατάχρηση, θα ωφελήσει τον οργανισμό σας.

Πηγή: Περιοδικό 30 Ημέρες Υγείας www.30imeres.gr , άρθρο του διατροφολόγου κ. Στέφανου Περτσεμλίδη.
 
posted by e-physician at 1:50 AM | Permalink | 1 Σχόλια
Checkit
Saturday, February 17, 2007
Gardasil
GARDASIL

Τι είναι το Gardasil;
Το Gardasil είναι εμβόλιο. Είναι ένα ενέσιμο εναιώρημα το οποίο περιέχει καθαρές πρωτεΐνες L1 για 4 τύπους του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (τύποι 6, 11, 16 και 18).


Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το Gardasil;
Το Gardasil χρησιμοποιείται για τον εμβολιασμό κατά των λοιμώξεων που προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) τύπου 6, 11, 16 και 18. Το Gardasil έχει ως στόχο την προφύλαξη από την υψηλού βαθμού δυσπλασία (προ-καρκινική, μη φυσιολογική, ανάπτυξη των κυττάρων) του τραχήλου της μήτρας ή του αιδοίου, του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και των ακροχορδόνων των γεννητικών οργάνων που προκαλούνται από τις εν λόγω λοιμώξεις από HPV.
Η αποτελεσματικότητα του Gardasil μελετήθηκε σε ενήλικες γυναίκες ηλικίας 16-26 ετών, και η ανοσογονικότητά του (η ικανότητά του να ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα έναντι των ιών) έχει μελετηθεί σε παιδιά και εφήβους ηλικίας 9-15 ετών. Η αποτελεσματικότητά του δεν έχει μελετηθεί σε άνδρες.
Το Gardasil χορηγείται σύμφωνα με τις επίσημες συστάσεις. Το φάρμακο χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή.


Πώς χρησιμοποιείται το Gardasil;
Το Gardasil χορηγείται σε άτομα ηλικίας 9 ετών και άνω, σε τρεις δόσεις, με διάστημα 2 μηνών μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης δόσης, και 4 μηνών μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης δόσης. Εάν απαιτείται διαφορετικό σχήμα, πρέπει να μεσολαβήσει διάστημα τουλάχιστον 1 μηνός μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης δόσης, και τουλάχιστον 3 μηνών μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης δόσης, ενώ το σύνολο των δόσεων πρέπει να χορηγηθεί σε διάστημα ενός έτους. Το εμβόλιο χορηγείται με ενδομυϊκή ένεση (ένεση σε μυ), κατά προτίμηση στον μυ του άνω βραχίονα ή στον μηρό.


Πώς δρα το Gardasil;
Οι ιοί των ανθρωπίνων θηλωμάτων προκαλούν ακροχορδόνες και μη φυσιολογική ανάπτυξη των ιστών. Υπάρχουν πάνω από 100 τύποι ιών των ανθρωπίνων θηλωμάτων, και ορισμένοι τύποι σχετίζονται με καρκίνους των γεννητικών οργάνων. Οι τύποι 16 και 18 του HPV προκαλούν περίπου το 70% των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας και οι τύποι 6 και 11 του HPV προκαλούν περίπου το 90% των ακροχορδόνων των γεννητικών οργάνων.


Όλοι οι ιοί των ανθρωπίνων θηλωμάτων διαθέτουν ένα περίβλημα, ή «καψίδιο», το οποίο αποτελείται από πρωτεΐνες (πρωτεΐνες L1). Το Gardasil περιέχει καθαρές πρωτεΐνες L1 για τέσσερις τύπους του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων, τους τύπους 6, 11, 16, και 18. Οι πρωτεΐνες στο Gardasil παράγονται με μια μέθοδο γνωστή ως «τεχνολογία ανασυνδυασμένου DNA». Προέρχονται από ζυμομύκητα στον οποίο έχει ενσωματωθεί ένα γονίδιο (DNA) που του επιτρέπει την παραγωγή πρωτεϊνών L1. Οι πρωτεΐνες σχηματίζουν σωματίδια προσομοιάζοντα του ιού (πρόκειται για δομές που μοιάζουν με τον ιό HPV, ούτως ώστε το σώμα να τις αναγνωρίζει εύκολα). Το εμβόλιο περιέχει επίσης «ανοσοενισχυτικό» (ένα συστατικό που περιέχει αργίλιο) για καλύτερη ανταπόκριση του οργανισμού.


Όταν το εμβόλιο χορηγείται στον ασθενή, το ανοσοποιητικό του σύστημα (το σύστημα που καταπολεμά τις ασθένειες) παράγει αντισώματα ενάντια στις συγκεκριμένες πρωτεΐνες. Τα αντισώματα βοηθούν στην εξόντωση του ιού. Έπειτα από τον εμβολιασμό, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε θέση να παράγει τα αντισώματα γρηγορότερα όταν εκτεθεί εκ νέου στους ιούς. Η διαδικασία αυτή βοηθάει στην προστασία έναντι των ασθενειών που προκαλούνται από τους εν λόγω ιούς.


Ποιες μελέτες εκπονήθηκαν για το Gardasil;
Τα αποτελέσματα του Gardasil ελέγχθηκαν πρώτα σε πειραματικά μοντέλα πριν μελετηθούν σε ανθρώπους. Στις τέσσερις βασικές μελέτες συμμετείχαν περισσότερες από 20.000 γυναίκες ηλικίας 16-26 ετών. Το Gardasil συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο (εικονικό εμβόλιο). Στις μελέτες εξετάστηκε πόσες γυναίκες ανέπτυξαν ακροχορδόνες των γεννητικών οργάνων, βλάβες στα γεννητικά όργανα ή μη φυσιολογική ανάπτυξη των κυττάρων, που συνδέονται με τις λοιμώξεις του ιού HPV. Οι γυναίκες βρίσκονταν υπό παρακολούθηση για 2 έως 4 έτη.


Ποιο είναι το όφελος του Gardasil σύμφωνα με τις μελέτες;
Το Gardasil αποδείχθηκε αποτελεσματικό ενάντια στη δυσπλασία του τραχήλου της μήτρας και στις βλάβες των έξω γεννητικών οργάνων που σχετίζονται με τους τύπους 6, 11, 16 και 18 του HPV. Εξετάζοντας συνολικά τα αποτελέσματα των 4 μελετών, αποδείχθηκε ότι καμία από τις γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πριν μολυνθεί από τους τύπους 6, 11, 16 και 18 του HPV και οι οποίες είχαν λάβει τo πλήρες εμβολιαστικό σχήμα του Gardasil (8.487 γυναίκες) δεν παρουσίασε υψηλό βαθμό δυσπλαστικών βλαβών του τραχήλου της μήτρας, οφειλόμενων στους τύπους 16 ή 18 του HPV, ενώ 53 από τις 8.460 γυναίκες που έλαβαν εικονικό εμβόλιο παρουσίασαν τέτοιες βλάβες. Σχετικά με τις ακροχορδόνες των γεννητικών οργάνων που οφείλονται στους τύπους 6, 11, 16 ή 18 του HPV, μελετήθηκαν τα αποτελέσματα 3 μελετών, και παρατηρήθηκε ότι 1 γυναίκα από την ομάδα που εμβολιάστηκε με Gardasil (7.897) και 91 γυναίκες από την ομάδα που έλαβε το εικονικό εμβόλιο (7.899) παρουσίασαν ακροχορδόνες των γεννητικών οργάνων.


Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το Gardasil;
Στις μελέτες, οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες (εμφανίζονται σε περισσότερους από 1 στους 10 ασθενείς) είναι η πυρεξία (πυρετός) και οι αντιδράσεις στην περιοχή εφαρμογής της ένεσης (ερυθρότητα, πόνος, οίδημα). Ο πλήρης κατάλογος όλων των ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν με το Gardasil περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης.
Το Gardasil δεν πρέπει να χορηγείται σε άτομα που μπορεί να είναι υπερευαίσθητα (αλλεργικά) στη δραστική ουσία του εμβολίου ή σε οποιοδήποτε άλλο από τα συστατικά του. Εάν ένας ασθενής εμφανίσει σημάδια αλλεργίας έπειτα από μία δόση Gardasil, δεν πρέπει να λάβει τις υπόλοιπες δόσεις του εμβολίου. Ο εμβολιασμός πρέπει να αναβάλλεται σε άρρωστους ασθενείς με υψηλό πυρετό.


Για ποιους λόγους εγκρίθηκε το Gardasil;
Η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) αποφάσισε ότι τα οφέλη του Gardasil υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό για τη χρήση του ως εμβόλιο για την πρόληψη των βλαβών του τραχήλου της μήτρας (CIN 2/3) και του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, των βλαβών του αιδοίου (VIN 2/3) και των ακροχορδόνων των έξω γεννητικών οργάνων (οξυτενή κονδυλώματα) που σχετίζονται με τους τύπους 6, 11, 16 και 18 του HPV. Η επιτροπή εισηγήθηκε τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το Gardasil.

Τι θα ισχύσει στην Ελλάδα.

Από τις αρχές Μαρτίου θα μπορούν οι γονείς των κοριτσιών 12-13 ετών να απευθύνονται στον ασφαλιστικό τους φορέα για τον προληπτικό εμβολιασμό κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Το Gardasil είναι ωστόσο εμπορικά διαθέσιμο με κόστος 555 ευρώ (185 ευρώ η κάθε δόση) και σε κοπέλες έως και 26 ετών ανεξάρτητα από το αν είναι ήδη σεξουαλικά ενεργές ή από το αν είναι ήδη φορείς του ιού.

Σημείωση!!
Το εμβόλιο δεν καταργεί την ανάγκη για περιοδικά τεστ Παπ ώστε να εντοπίζονται τυχόν προκαρκινά κύτταρα. Ο καρκίνος του τραχήλου εκτιμάται ότι σκοτώνει 240.000 γυναίκες το χρόνο.

Ακόμα και οι άνδρες μπορούν να εμβολιαστούν, ώστε να μην προσβληθούν από τον ιό και τον μεταδώσουν στην ερωτική τους σύντροφο.

Πηγές: emea.eu.int,in.gr,merck.com
 
posted by e-physician at 1:34 AM | Permalink | 0 Σχόλια
Checkit
Friday, February 16, 2007
Ελληνικές Ιατρικές Εταιρείες

Ελληνικές Ιατρικές Εταιρείες

  • Ελληνική Αγγειοχειρουργική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας

  • Ελληνική Ακτινολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας

  • Ελληνική Αναισθησιολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Ανοσολογίας

  • Ελληνική Αντιυπερτασική Εταιρεία

  • Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Γενικής Ιατρικής

  • Ελληνική Δερματολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Εργαστηριακής Αιματολογίας και Αιμοδοσίας

  • Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Λιπιδιολογίας και Αθηροσκλήρωσης

  • Ελληνική Μαιευτική-Γυναικολογική Εταιρεία
  • Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Παχυσαρκίας του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής

  • Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Υπέρτασης

  • Ελληνική Μικροβιολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Νευρολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Νεφρολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας

  • Ελληνική Ουρολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Οφθαλμολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Παθολογικής Ανατομικής

  • Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Παρηγορητικής και Συμπτωματικής Φροντίδας Καρκινοπαθών & Μη Ασθενών

  • Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας

  • Ελληνική Εταιρεία Πλαστικής Χειρουργικής

  • Ελληνική Εταιρία Προαγωγής και Αγωγής της Υγείας

  • Ελληνική Εταιρεία Πυρηνικής Ιατρικής και Βιολογίας

  • Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Ρευματολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Στοματολογική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης

  • Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία

  • Ελληνική Εταιρεία Χειρουργικής Θώρακος, Καρδιάς και Αγγείων

  • Ελληνική Εταιρεία Χειρουργών Παίδων

  • Εταιρεία Ογκολόγων-Παθολόγων Ελλάδας

  • Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία
  •  
    posted by e-physician at 11:25 PM | Permalink | 0 Σχόλια
    Checkit
    Sunday, February 11, 2007
    Στο εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών εντάσσεται το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας
    Στο εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών εντάσσεται το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας

    Με κάλυψη από τα Ταμεία θα γίνεται το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στα κορίτσια της προεφηβικής ηλικίας, 12 και 13 ετών.
    Την επίσημη ανακοίνωση έκανε την Τρίτη το υπουργείο Υγείας.Αυτό σημαίνει ότι το εμβόλιο πρέπει να κάνουν τα κορίτσια αυτής της ηλικίας και θα καλύπτεται από τα ασφαλιστικά Ταμεία.

    Όπως δήλωσε ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, η όλη διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος του μήνα και από τις αρχές Μαρτίου οι γονείς θα μπορούν να απευθύνονται στα Ταμεία τους.

    Δωρεάν θα διατεθεί το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στην Ιταλία.Δωρεάν θα χορηγείται στην Ιταλία το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, το οποίο θα φτάσει στα φαρμακεία της χώρας το Φεβρουάριο. Παράλληλα το ιταλικό υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει εκστρατεία δωρεάν εμβολιασμού για 280.000 Ιταλίδες, κορίτσια ηλικίας 12 ετών.

    Πρόκειται για την πρώτη τέτοιου είδους εκστρατεία στην Ευρώπη. Τα κορίτσια θα κληθούν από τις τοπικές υπηρεσίες υγείας (ASL) για την πρώτη δόση και εντός έξι μηνών για τη δεύτερη. Υπολογίζεται ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Ιταλίας θα επιβαρυνθεί κατά 75 εκατ. ευρώ ετησίως.

    Κάθε χρόνο στην Ιταλία προσβάλλονται 3.800 γυναίκες από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, από τις οποίες πεθαίνουν περίπου 1.800. Μετά τον καρκίνο του μαστού, ο καρκίνος της μήτρας αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου στις γυναίκες ηλικίας 15 έως 44 ετών.

    Το εμβόλιο, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της American Cancer Society, μπορεί να χορηγείται σε κορίτσια από 9 ετών, ενώ δεν συνιστάται σε γυναίκες άνω των 26 ετών.

    Ειδικοί επιστήμονες που παρέστησαν στη συνέντευξη Τύπου είπαν ότι ακόμη και οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας μπορούν να κάνουν το εμβόλιο, αλλά με δικά τους έξοδα παρ' ότι τόνισαν ότι, ιδίως αν έχουν μολυνθεί από τους ιούς HPV (ιός των ανθρώπινων θυλωμάτων), αυτό θα έχει μειωμένη αποτελεσματικότητα.

    Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 160.000 δόσεις του εμβολίου χρειάζονται κάθε χρόνο, ενώ το υπουργείο Υγείας ξεκίνησε προσπάθεια για να επαναδιαπραγματευτεί την τιμή πώλησής του στην Ελλάδα.

    Πηγή:in.gr
     
    posted by e-physician at 5:09 PM | Permalink | 2 Σχόλια
    Checkit
    Saturday, February 03, 2007
    Λεπτοσπείρωση
    Λεπτοσπείρωση


    Η λεπτοσπείρωση είναι μία ζωονόσος, η οποία οφείλεται σε σπειροχαίτη και προκαλεί ένα ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων στον άνθρωπο.

    Ο υπεύθυνος παθογόνος μικροοργανισμός είναι η leptospira interrogans.




    Το κλινικό σύνδρομο μπορεί να εκδηλωθεί ως υποκλινική λοίμωξη, ως αυτοπεριοριζόμενη ανικτερική πυρετική συνδρομή με ή χωρίς μηνιγγίτιδα ή ως σοβαρή και συχνά θανατηφόρος νόσος γνωστή σαν σύνδρομο Weil, το οποίο εκδηλώνεται με αιμορραγίες, ίκτερο και νεφρική ανεπάρκεια.

    Η διάγνωση της λεπτοσπείρωσης μπορεί να καθυστερήσει αν ο κλινικός δεν την συμπεριλάβει στην αρχική διαφορική διάγνωση.

    Απαντάται σε όλο τον κόσμο, είναι όμως πιο συχνή σε υγρά κλίματα. Επαγγελματικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες, συνθήκες διαβίωσης και τύποι καιρικών συνθηκών συσχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο προσβολής από τη νόσο. Τα τελευταία έτη υπάρχουν διαθέσιμα τόσο θεραπευτικά όσο και προληπτικά μέτρα για τη λεπτοσπείρωση.


    Επιδημιολογία


    Η λεπτοσπείρωση είναι μία συχνή ζωονόσος, η οποία προσβάλλει πολλά θηλαστικά στον κόσμο. Δεν είναι συχνή λοίμωξη για τον άνθρωπο, με εξαίρεση τις τροπικές περιοχές. Οι λεπτόσπειρες έχουν επίσης απομονωθεί σε πουλιά, ψάρια, αμφίβια και ερπετά. Η λοίμωξη εμφανίζεται πιο συχνά σε τροπικές περιοχές κατά τη διάρκεια όλου του έτους, καθώς επίσης και σε εύκρατες ζώνες κατά τη διάρκεια υγρών και ζεστών περιόδων. Μολυσμένα θηλαστικά απεκκρίνουν στα ούρα τους μικροοργανισμούς. Οι ιδανικές συνθήκες επιβίωσης της λεπτόσπειρας είναι ένα ζεστό και υγρό περιβάλλον με ουδέτερο έως ελαφρά αλκαλικό νερό. Η λεπτόσπειρα εισέρχεται στον άνθρωπο-ξενιστή από λύση της συνέχειας του δέρματος και των βλεννογόνων ή από τους επιπεφυκότες, τη μύτη και το στόμα.


    Στις Η.Π.Α. παρατηρούνται σποραδικά κρούσματα λεπτοσπείρωσης. Ωστόσο έχουν αναφερθεί επιδημίες μεταξύ ορισμένων επαγγελματιών, καθώς επίσης και μεταξύ ατόμων που ακολουθούν ορισμένες ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Η πραγματική επίπτωση της λεπτοσπείρωσης στις Η.Π.Α. δεν είναι γνωστή. Η υψηλότερη επίπτωση αναφέρεται σε περιοχές του Νότιου Ατλαντικού, στον Κόλπο και σε παραλίες του Ειρηνικού. Το 1993, οι 24 από τις 51 περιπτώσεις που αναφέρθηκαν παρατηρήθηκαν στη Χαβάη. Η μέση ετήσια επίπτωση στις Η.Π.Α. είναι 0,05/100.000 κατοίκους, ενώ στη Χαβάη 1,03/100.000.


    Πριν το 1970 τα περισσότερα περιστατικά λεπτοσπείρωσης είχαν παρατηρηθεί κυρίως σε ορισμένες επαγγελματικές ομάδες. Από το 1970 και μετά αυξήθηκαν τα κρούσματα μεταξύ παιδιών και σπουδαστών. Επαγγελματίες οι οποίοι διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να εκτεθούν στη λεπτόσπειρα είναι γεωργοί, κτηνοτρόφοι, σφαγείς, κυνηγοί, κτηνίατροι, ξυλοκόποι, εργάτες υπονόμων, εργάτες σε ορυζώνες, στρατιωτικό προσωπικό, καθώς επίσης και άλλα άτομα που έρχονται σε επαφή με ζώα ή μολυσμένο νερό .


    Τα θηλαστικά που ενέχονται για την εργασιακή μετάδοση της νόσου είναι βοοειδή και χοιρινά, τρωκτικά, κατοικίδια ζώα, καθώς επίσης και άγρια θηλαστικά.


    Ψυχαγωγικές δραστηριότητες που συσχετίζονται με τη μετάδοση της νόσου είναι η κολύμβηση, το κανό, η διέλευση μοτοσικλέτας μέσα από μολυσμένα νερά και το κυνήγι.


    Μετάδοση στο σπίτι παρατηρείται μετά από έκθεση:

    ---σε εκκρίματα τρωκτικών
    ---κατά την εξημέρωση αγρίων ζώων
    ---καθώς επίσης με χάιδεμα μολυσμένων σκύλων-μετά από επαφή με ούρα μολυσμένων ή πασχόντων απο τη νόσο σκύλων.

    Παθογένεια


    Οι λεπτόσπειρες εισέρχονται γρήγορα στην κυκλοφορία του αίματος αφού διεισδύσουν από το δέρμα ή τους βλεννογόνους. Οι μικροοργανισμοί εξαπλώνονται σε όλο τον οργανισμό συμπεριλαμβανομένου του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) και του υαλοειδούς σώματος του οφθαλμού. Η κινητικότητά τους βοηθά στη γρήγορη διείσδυσή τους στους ιστούς. Τοξίνες και ένζυμα που παράγονται από τις λεπτόσπειρες θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην παθογένεια της νόσου, αλλά τέτοιες ουσίες δεν έχουν απομονωθεί. Ωστόσο, τα κλινικά χαρακτηριστικά της λοίμωξης υποδηλώνουν την παρουσία ενδοτοξίνης. Πρόσφατα, πολλά εργαστήρια έχουν απομονώσει ουσία παρόμοια με λιποπολυσακχαρίτη, η οποία όμως δεν έχει αποδειχθεί ότι συμμετέχει στην παθογένεια της νόσου.

    Η αιμορραγική διάθεση η οποία παρατηρείται σε βαριές περιπτώσεις λεπτοσπείρωσης θεωρείται ότι δεν οφείλεται σε κατανάλωση προθρομβίνης ή σε θρομβοπενία. Τα αιμορραγικά φαινόμενα οφείλονται σε σοβαρή αγγειίτιδα με βλάβη των ενδοθηλιακών κυττάρων, η οποία καταλήγει σε τραυματισμό των τριχοειδών. Ο ίκτερος οφείλεται σε ηπατική δυσλειτουργία, η οποία εργαστηριακά εκδηλώνεται επίσης με μείωση των επιπέδων της αλβουμίνης, αύξηση των σφαιρινών και διαταραχή της παραγωγής των παραγόντων πήξης που εξαρτώνται από τη βιταμίνη Κ. Παθολογοανατομικές μελέτες του ήπατος έδειξαν μόνο ελαφρά ή εστιακή ηπατοκυτταρική νέκρωση. Τα αποτελέσματα των ιστοχημικών μελετών υποδηλώνουν ότι η βασική ηπατική βλάβη οφείλεται σε τοξική δράση σε ενζυμικά συστήματα του ηπατοκυττάρου.

    Η νεφρική ανεπάρκεια οφείλεται σε σωληναριακή βλάβη, συχνά χωρίς διάμεση φλεγμονή. Τα παθολογοανατομικά ευρήματα από το νεφρό περιλαμβάνουν νέκρωση των επιθηλιακών κυττάρων των σωληναρίων (κυρίως των άπω εσπειραμένων και του ανιόντος σκέλους της αγκύλης του Henle), εστίες αγγειίτιδας και λεμφοκυτταρικά διηθήματα. Υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που πιστοποιούν ότι η υποξία, η οποία οφείλεται στη νεφρική ισχαιμία, είναι ο βασικός μηχανισμός της νεφρικής προσβολής στη λεπτοσπείρωση.Σε βαριές περιπτώσεις μπορεί να παρατηρηθούν υποογκαιμία και υπόταση ως αποτέλεσμα αφυδάτωσης, μαζικής αιμορραγίας ή διαταραχής της διαπερατότητας των τριχοειδών εξαιτίας αγγειίτιδας. Η δυσλειτουργία του μυοκαρδίου μπορεί να οδηγήσει σε ελάττωση της καρδιακής παροχής και της περιφερικής αιμάτωσης. Μυοκαρδίτιδα, μυοπερικαρδίτιδα και καρδιακές αρρυθμίες αποτελούν επίσης συχνές εκδηλώσεις της λεπτοσπείρωσης


    Οι πνευμονικές βλάβες είναι κυρίως αιμορραγικές και όχι φλεγμονώδεις. Οι φλεγμονώδεις αλλοιώσεις που παρατηρούνται στους πνεύμονες πιθανά οφείλονται σε δευτεροπαθή πυογόνο λοίμωξη. Τα συχνότερα παθολογοανατομικά ευρήματα από τους πνεύμονες είναι πετέχειες, αιμορραγίες και κατά τόπους αιμορραγική πνευμονίτιδα.


    Η προσβολή του ΚΝΣ είναι συχνή σε ασθενείς με λεπτοσπείρωση, αν και η παθογένεια της φλεγμονής των μηνίγγων είναι άγνωστη. Οι λεπτόσπειρες εισέρχονται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) στην πρώιμη σηψαιμική φάση της νόσου. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία φλεγμονώδους αντίδρασης στο ΕΝΥ. Τα σημεία του μηνιγγισμού εμφανίζονται κατά τη δεύτερη εβδομάδα της νόσου μετά την εκκαθάριση των λεπτόσπειρων από το ΕΝΥ. Η μηνιγγική αντίδραση πιθανά οφείλεται σε κυκλοφορία ανοσοσυμπλεγμάτων.


    Οι λεπτόσπειρες εισέρχονται στο υαλοειδές σώμα του οφθαλμού κατά τη διάρκεια της σηψαιμικής φάσης και μπορεί να παραμείνουν εκεί για αρκετούς μήνες. Μπορεί να εμφανιστεί ραγοειδίτιδα κατά τη διάρκεια της δεύτερης εβδομάδας της νόσου. Η παραμονή μικροβίων στο υαλοειδές υγρό μπορεί να προκαλέσει χρόνια λανθάνουσα υποτροπιάζουσα ραγοειδίτιδα.

    Οι μυαλγίες είναι συχνό εύρημα στη λεπτοσπείρωση. Η βιοψία μυός αναδεικνύει κυτταροπλασματικά κενοτόπια στα μυϊκά ινίδια παράλληλα με πολυμορφοπυρηνική διήθηση. Τα ευρήματα της βιοψίας μυός δεν είναι σταθερά, είναι μη ειδικά και δεν βοηθούν στη διάγνωση της λεπτοσπείρωσης.

    Κλινική εικόνα

    Η λεπτοσπείρωση εμφανίζεται ως δύο διακριτά κλινικά σύνδρομα, την ανικτερική και την ικτερική λεπτοσπείρωση. Το πιο συχνό σύνδρομο είναι η ανικτερική λεπτοσπείρωση, μία αυτοπεριοριζόμενη συστηματική νόσος, η οποία παρατηρείται περίπου στο 85-90% των περιπτώσεων. Υπάρχουν δύο σαφώς καθοριζόμενα στάδια στην ανικτερική λεπτοσπείρωση: το στάδιο της σηψαιμίας ή λεπτοσπειραιμικό στάδιο και το άνοσο ή λεπτοσπειρουρικό στάδιο. Η ικτερική λεπτοσπείρωση ή σύνδρομο Weil είναι μία σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρος νόσος, η οποία παρατηρείται στο 5-10% των περιπτώσεων. Ο καθορισμός ανάμεσα στο σηψαιμικό και το άνοσο στάδιο δεν είναι τόσο σαφής σε αυτό το σύνδρομο. Αν και η υποκλινική λοίμωξη είναι σπάνια, αποτελέσματα ορολογικών εξετάσεων έδειξαν ότι επισυμβαίνει σε μερικούς εργάτες οι οποίοι είχαν εκτεθεί σε λεπτόσπειρες.



    Ανικτερική λεπτοσπείρωση

    Η περίοδος επώασης της λεπτοσπείρωσης είναι συνήθως 7-12 ημέρες, αλλά μπορεί να κυμαίνεται από 2 έως 20 ημέρες. Η έναρξη της α' φάσης (σηψαιμικής) της ανικτερικής λεπτοσπείρωσης είναι αιφνίδια και χαρακτηρίζεται από πυρετό, κεφαλαλγία, έντονες μυαλγίες, φρίκια, ρίγος και μερικές φορές κυκλοφορική καταπληξία. Ο πυρετός είναι υψηλός (38,5-39°C) και υποτροπιάζει. Η κεφαλαλγία είναι έντονη, συνήθως μετωπιαία, μερικές φορές σφύζουσα και συνήθως δεν υποχωρεί με παυσίπονα. Ανορεξία, ναυτία, έμετοι και κοιλιακός πόνος παρατηρούνται στους περισσότερους ασθενείς. Το πιο συχνό κλινικό εύρημα είναι η ένεση των επιπεφυκότων. Άλλα σημεία που μπορεί να εμφανισθούν είναι κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα, υπεραιμία του φάρυγγα, λεμφαδενοπάθεια, σπληνομεγαλία, ηπατομεγαλία, και μυϊκή ευαισθησία. Τα συμπτώματα είναι έντονα για 4-7 ημέρες κατά τη διάρκεια της σηψαιμικής φάσης στο τέλος της οποίας παρατηρείται απυρεξία εξαιτίας λύσης των μικροοργανισμών. Σε αυτή τη φάση οι λεπτόσπειρες μπορεί να απομονωθούν από το αίμα και το ΕΝΥ.

    Πριν από την άνοση (ή δεύτερη) φάση της ανικτερικής λεπτοσπείρωσης, προηγείται μία ασυμπτωματική περίοδος 1-3 ημερών. Η έναρξη της άνοσης φάσης συμπίπτει με την εμφάνιση IgM αντισωμάτων. Η συμπτωματολογία σε αυτό το στάδιο ποικίλλει. Ο πυρετός, η κεφαλαλγία και οι έμετοι είναι μικρότερης έντασης στην άνοση φάση σε σύγκριση με τη σηψαιμική φάση. Η διάρκεια αυτής της φάσης ποικίλλει από 4-30 ημέρες, ενώ οι λεπτόσπειρες εξαφανίζονται από το αίμα και το ΕΝΥ μετά τις πρώτες 1-2 ημέρες αυτής της φάσης. Παράλληλα εμφανίζεται λεπτοσπειρουρία που επιμένει για 1-3 εβδομάδες (σπάνια μέχρι 3 μήνες).Η άσηπτη μηνιγγίτιδα είναι η κύρια εκδήλωση της νόσου στο άνοσο στάδιο. Υπάρχει μέτρια πλειοκυττάρωση με ή χωρίς μηνιγγικά σημεία και συμπτώματα. Τα κύτταρα στο ΕΝΥ είναι <>


    Ικτερική λεπτοσπείρωση

    Η ικτερική λεπτοσπείρωση ή σύνδρομο Weil είναι μία μορφή της νόσου που χαρακτηρίζεται από ηπατική, νεφρική και αγγειακή δυσλειτουργία. Τα κλινικά ευρήματα ποικίλλουν σε βαρύτητα. Σε μερικούς ασθενείς με ίκτερο μπορεί να μην εμφανισθεί νεφρική προσβολή. Η υποστηρικτική θεραπεία έχει ελαττώσει τη θνητότητα στο 5-10%. Όλοι οι ορότυποι της leptospira interrogans μπορεί να προκαλέσουν ικτερική λεπτοσπείρωση.


    Κατά τη διάρκεια της λεπτοσπειραιμικής φάσης της ικτερικής λεπτοσπείρωσης τα συμπτώματα συνήθως δεν υποδηλώνουν λεπτοσπείρωση μέχρι την τρίτη με τέταρτη ημέρα της νόσου, οπότε και εμφανίζεται ο ίκτερος και η αζωθαιμία. Τα επίπεδα της χολερυθρίνης είναι συνήθως <>Η νεφρική προσβολή είναι συχνή τόσο στην ικτερική όσο και στην ανικτερική λεπτοσπείρωση. Ωστόσο, συμπτώματα που συσχετίζονται με τη νεφρική προσβολή εμφανίζονται μόνο στην ικτερική μορφή της νόσου. Αζωθαιμία, ολιγουρία και ανουρία παρατηρούνται συχνά κατά τη διάρκεια της δεύτερης εβδομάδας της νόσου αλλά μπορεί να εμφανισθούν και νωρίτερα, 3-4 ημέρες από την έναρξη της νόσου. Η ουρία κυμαίνεται συνήθως σε επίπεδα <> 18 mg/dl. Η μικροσκοπική εξέταση των ούρων στο 70-80% των περιπτώσεων αναδεικνύει πρωτεϊνουρία, κυλίνδρους υαλώδεις ή κοκκώδεις, αιματουρία και πυουρία. Η εμφάνιση ανουρίας είναι κακό προγνωστικό σημείο, ενώ η επανεμφάνιση της διούρησης υποδηλώνει ύφεση της νόσου. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της νεφρικής προσβολής στη λεπτοσπείρωση είναι η αυξημένη κλασματική απέκκριση του καλίου που εργαστηριακά εκφράζεται ως υποκαλιαιμία. Η βλάβη πιθανολογείται ότι εντοπίζεται είτε στο εγγύς εσπειραμένο σωληνάριο ή στο παχύ ανιόν σκέλος της αγκύλης του Henle. Η παρουσία υποκαλιαιμίας σε ασθενείς με οξεία εμπύρετη συνδρομή και στοιχεία νεφρικής προσβολής απαιτεί τον αποκλεισμό της λεπτοσπείρωσης από το διαφοροδιαγνωστικό πλαίσιο.


    Υπόταση που οφείλεται σε κυκλοφορική καταπληξία παρατηρείται μόνο σε ασθενείς με ικτερική λεπτοσπείρωση. Σε βαριές περιπτώσεις εμφανίζεται αιμορραγική διάθεση που μπορεί να εκδηλωθεί με επίσταξη, αιμόπτυση, αιμορραγία πεπτικού, αιμορραγία στα επινεφρίδια, υπαραχνοειδή αιμορραγία και αιμορραγική πνευμονίτιδα. Σπάνια παρατηρείται συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Ωστόσο, στους περισσότερους ασθενείς παρατηρούνται μη ειδικές ηλεκτροκαρδιογραφικές διαταραχές. Πρέπει να αναφερθεί ότι συχνά διαπιστώνονται διαταραχές του επιπέδου συνείδησης.


    Από τα εργαστηριακά ευρήματα σημειώνεται η αναιμία, η θρομβοπενία και τα αυξημένα επίπεδα της κρεατοφωσφοκινάσης (CPK, κλάσμα ΜΜ). Ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρινών κυμαίνεται και μπορεί να υπάρχει λευκοπενία ή μέτρια λευκοκυττάρωση στους ανικτερικούς ασθενείς. Στους ικτερικούς ασθενείς τα λευκά αιμοσφαίρια μπορεί να ξεπεράσουν τις 60.000/mm3. Ανεξάρτητα από τον ολικό αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων, πολύ συχνά παρατηρείται πολυμορφοπυρήνωση (> 70%). Στην ακτινογραφία θώρακα παρατηρούνται τρεις τύποι βλαβών: (α) οζώδεις σκιάσεις, (β) συρρέουσες ατελεκτασίες και (γ) διάχυτες ασαφείς σκιάσεις "δίκην υάλου". Οι βλάβες αυτές είναι αμφοτερόπλευρες, χωρίς λοβιακή κατανομή και κυρίως περιφερειακές. Η πλειοψηφία των ακτινογραφιών στα αρχικά στάδια φέρει οζώδεις σκιάσεις, ενώ συρρέουσες ατελεκτασίες ή σκιάσεις "δίκην υάλου" εμφανίζονται σε μεταγενέστερες ακτινογραφίες.


    Διάγνωση


    Η οριστική διάγνωση της λεπτοσπείρωσης τίθεται με την απομόνωση του μικροοργανισμού από οποιοδήποτε δείγμα. Αίμα και ΕΝΥ πρέπει να λαμβάνονται για καλλιέργεια μέσα στις πρώτες 10 ημέρες της νόσου. Δείγματα ούρων πρέπει επίσης να λαμβάνονται για καλλιέργεια από τη δεύτερη εβδομάδα της νόσου και για 30 ημέρες μετά την έναρξή της. Οι λεπτόσπειρες μπορεί επίσης να απομονωθούν και σε βιοψία ιστών. Η πιο συχνή μέθοδος διάγνωσης είναι η καταγραφή τετραπλάσιου ή μεγαλύτερου τίτλου αντισωμάτων στην οξεία φάση ή στη φάση ανάρρωσης από ασθενή ο οποίος παρουσίαζε κλινική εικόνα συμβατή με λεπτοσπείρωση.

    Η ανίχνευση των αντισωμάτων έναντι της λεπτόσπειρας γίνεται συνήθως με ανοσοενζυμική μέθοδο (ELISA). Ορισμένα εργαστήρια έχουν αναπτύξει μεθόδους αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) για την ανίχνευση του DNA της λεπτόσπειρας στο αίμα, στον ορό, στο ΕΝΥ και στα ούρα.

    Η διάγνωση της λεπτοσπείρωσης συχνά διαλάθει της προσοχής του κλινικού γιατρού. Η νόσος πρέπει να τίθεται στη διαφορική διάγνωση ασθενών με έντονη κεφαλαλγία, μυαλγίες και πυρετό, οι οποίοι είτε λόγω επαγγέλματος είτε λόγω ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων είτε λόγω οικιακών ενασχολήσεων εκτίθεται σε κίνδυνο για λοίμωξη από τη λεπτόσπειρα. Αζωθαιμία, υποκαλιαιμία σε ασθενή με ΟΝΑ, ίκτερος χωρίς ηπατοκυτταρική βλάβη, υπόταση, αιμορραγίες και αμφοτερόπλευρες μη λοβώδεις πνευμονικές διηθήσεις είναι μερικά άλλα ευρήματα τα οποία υποδηλώνουν λεπτοσπείρωση. Η νόσος επίσης πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση της άσηπτης μηνιγγίτιδας.

    Οι συνηθέστερες αρχικές διαγνωστικές εντυπώσεις στους ασθενείς που πάσχουν από λεπτοσπείρωση είναι: μηνιγγίτιδα, νεφρίτιδα, ηπατίτιδα, γρίπη, σύνδρομο Kawasaki, σύνδρομο τοξικής καταπληξίας, νόσος των λεγεωνάριων ή πυρετός αγνώστου αιτιολογίας.


    Θεραπεία

    Η υποστηρικτική θεραπεία και η στενή παρακολούθηση των πασχόντων είναι ουσιαστικής σημασίας για την ανίχνευση και την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης, της υπότασης, της αιμορραγίας και της νεφρικής ανεπάρκειας. Αν και οι διαταραχές της νεφρικής λειτουργίας διορθώνονται αυτόματα στις περισσότερες περιπτώσεις, ορισμένοι ασθενείς χρειάζονται εξωνεφρική κάθαρση. Η χορήγηση βιταμίνης Κ διορθώνει την υποπροθρομβιναιμία.


    Τα αντιβιοτικά που χορηγούνται σε ασθενείς με επιβεβαιωμένη ή ύποπτη λεπτοσπείρωση είναι η πενικιλλίνη, η αμοξυκιλλίνη, η αμπικιλλίνη, η δοξυκυκλίνη και η τετρακυκλίνη. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η ενδοφλέβια χορήγηση πενικιλλίνης ή η χορήγηση δοξυκυκλίνης πρέπει να αρχίσει μέσα στις πρώτες 4 ημέρες από την έναρξη της νόσου για να είναι αποτελεσματική στην πρόληψη των νεφρικών, ηπατικών και των άλλων επιπλοκών της νόσου. Πράγματι, η χορήγηση ενδοφλέβια 6 εκατομμυρίων μονάδων κρυσταλλικής πενικιλλίνης την ημέρα (1,5 εκατομμύριο ανά 6ωρο) ελάττωσε τη διάρκεια του πυρετού, τα επιπέδα της κρεατινίνης και την παραμονή στο νοσοκομείο. Η θεραπεία με δοξυκυκλίνη από το στόμα (100 mg δύο φορές ημερησίως), η οποία ξεκίνησε μέσα στις πρώτες 3 ημέρες της νόσου ελάττωσε τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των συμπτωμάτων και μείωσε τη συχνότητα της λεπτοσπειρουρίας. Πρέπει να αναφερθεί ότι μέσα σε 4-6 ώρες από την έναρξη αγωγής με πενικιλλίνη μπορεί να εμφανιστεί μία αντίδραση τύπου Jarisch - Herzheimer που υποδηλώνει έντονη δραστηριότητα έναντι των μικροοργανισμών. Η διάρκεια θεραπείας τόσο με την πενικιλλίνη όσο και με δοξυκυκλίνη πρέπει να είναι τουλάχιστον 7 ημέρες.



    Πρόγνωση - Πρόληψη


    Η πρόγνωση εξαρτάται από τη λοιμογόνο δύναμη του οργανισμού και τη γενική κατάσταση του ασθενή. Η ηλικία είναι ο σημαντικότερος παράγοντας του ξενιστή που συσχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα. Η λοιμογόνος δύναμη της λεπτόσπειρας συσχετίζεται καλύτερα με την εμφάνιση ή όχι ικτέρου. Έτσι, σε ανικτερικούς ασθενείς οι θάνατοι είναι εξαιρετικά σπάνιοι, ενώ με την εμφάνιση του ικτέρου η θνησιμότητα σε διάφορες σειρές κυμάνθηκε από 15-48%. Η πρόγνωση της οξείας νεφρικής βλάβης είναι καλή, αφού ο ρυθμός σπειραματικής διήθησης επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα συνήθως μέσα σε 2 μήνες. Ωστόσο, μερικοί ασθενείς εμφανίζουν υπολειμματική σωληναριακή δυσλειτουργία και κυρίως ελαττωματική ικανότητα συμπύκνωσης των ούρων.Η δοξυκυκλίνη σε δόση 200 mg μία φορά την εβδομάδα είναι αποτελεσματική ως χημειοπροφύλαξη σε άτομα που έχουν εκτεθεί σε περιβάλλον με υψηλό κίνδυνο μετάδοσης της λεπτόσπειρας.

    Ως γενικό προφυλακτικό μέτρο θεωρείται ο εμβολιασμός των ζώων που οδηγούνται για εξημέρωση καθώς επίσης και των κατοικίδιων ζώων. Ωστόσο μερικά από τα ήδη ανοσοποιημένα με εμβόλια ζώα συνεχίζουν να απεκκρίνουν λεπτόσπειρες στα ούρα τους με αποτέλεσμα τη μετάδοση των μικροβίων στον άνθρωπο.

    Στις επαγγελματικά εκτεθειμένες ομάδες συνιστάται η λήψη ειδικών μέτρων προστασίας, όπως η χρησιμοποίηση γαντιών και η χρήση προστατευτικών γυαλιών στους οφθαλμούς. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι σε κάθε περιοχή στην οποία παρουσιάζονται κρούσματα λεπτοσπείρωσης πρέπει να γίνεται επιδημιολογική μελέτη, ώστε να είναι δυνατή η λήψη προληπτικών μέτρων.



    Πηγή:Γράφει Γεώργιος Αλεξανδρίδης,ixek.gr,leptospirosis.org

     
    posted by e-physician at 6:05 PM | Permalink | 6 Σχόλια
    Checkit

    Τα κείμενα,οι εικόνες και οι πληροφορίες που παρουσιάζονται στην παρούσα ιστοσελίδα από τους συντάκτες της, αλλά και οποιοδήποτε άλλο υλικό συμπεριλαμβάνεται στην ιστοσελίδα χρησιμοποιείται με μοναδικό σκοπό την ενημέρωση.Τα κείμενα δεν έχουν σκοπό να αντικαταστήσουν την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Ζητάτε πάντα τις συμβουλές των εξειδικευμένων ιατρών σας ή άλλου εξειδικευμένου προσωπικού για οτιδήποτε αφορά σε οποιαδήποτε πάθηση. Ποτέ μην παραβλέψετε ιατρική συμβουλή ή αναβάλλετε να ρωτήσετε τη γνώμη του ειδικευμένου ιατρού εξαιτίας κάποιου άρθρου που διαβάσατε στη σελίδα μας.

     m onitor MindBlog Network Blogarama - The Blog DirectoryGreekBloggers.comBlogwise - blog directoryListed in LS Blogs Search For Blogs, Submit Blogs, The Ultimate Blog DirectoryKinja, the weblog guide Directory of Health Blogs