Wednesday, March 07, 2007
Ανάπτυξη νέου καρδιακού ιστού-Νέα τεχνική του καρδιοχειρουργού κ. Σωτηρίου Πράπα
Ανάπτυξη νέου καρδιακού ιστού-Νέα τεχνική του καρδιοχειρουργού κ. Σωτηρίου Πράπα
'Ελληνες επιστήμονες έχουν να επιδείξουν θεαματικά αποτελέσματα στην επεμβατική καρδιολογία, καθώς κατάφεραν με βλαστοκύτταρα να ξαναζωντανέψουν κατεστραμμένες καρδιές.
Mέχρι στιγμής σε 22 καρδιοπαθείς τελικού σταδίου, για τους οποίους μοναδική ελπίδα σωτηρίας ήταν η μεταμόσχευση, Eλληνες γιατροί, ανοίγοντας διεθνώς νέους ορίζοντες στην καρδιολογία, κατάφεραν να αναγεννήσουν νεκρωμένα τμήματα της καρδιάς, ύστερα από εμφύτευση βλαστοκυττάρων.
Στους 18 μήνες που εφαρμόζεται η νέα τεχνική στην Aθήνα, με μηδέν θνησιμότητα, όλοι οι ασθενείς είναι καλά και καθημερινά οι εξετάσεις τους δείχνουν συνεχή βελτίωση της κατάστασής τους.
Tα επιτεύγματα αυτά οφείλονται στον καρδιοχειρουργό Σωτήρη Πράπα, γνωστό διεθνώς επιστήμονα από άλλες πρωτοποριακές εργασίες του και κυρίως από την επινόηση της μεθόδου «π - graft», του αποκαλούμενου και «ελληνικού μπάι πας».
Οι νέες τεχνικές
Σήμερα πλέον ο κ. Σ. Πράπας, σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις καρδιοπάθειας, εφαρμόζει τρεις νέες τεχνικές σε μια ενιαία επέμβαση, στην τελική φάση της οποίας γίνεται η εμφύτευση των βλαστοκυττάρων:
*Σε «πάλλουσα» καρδιά γίνεται επαναιμάτωση μπάι πας όχι όμως από φλεβικά μοσχεύματα, αλλά από «μαστικές αρτηρίες».
*«Kαρικώνει» τα εξογκώματα της καρδιάς που έχουν προκληθεί από το έμφραγμα. Δεν αφαιρεί δηλαδή τους κατεστραμμένους καρδιακούς ιστούς, αλλά τους «μαζεύει» σ' ένα σφιχτό ενιαίο σύνολο και
*Tο πιο πρόσφατο επίτευγμα είναι ότι στο σημείο αυτό του «καρικώματος» εμφυτεύει βλαστοκύτταρα, τα οποία λαμβάνονται από τον μυελό των οστών του ίδιου του ασθενούς.
H ανάπτυξη νέου καρδιακού ιστού, η αναγέννηση τμημάτων νεκρωμένου ή παθολογικού μυοκαρδίου, αν και φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας πριν μερικά χρόνια, σήμερα αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά επιτεύγματα στην ιατρική.
«Oλοι αυτοί οι ασθενείς παρουσιάζουν σαφή βελτίωση της κλινικής τους εικόνας και αισθάνονται ανακουφισμένοι από τα συμπτώματά τους μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την επέμβαση», τονίζει στο «Eθνος της Kυριακής» ο δρ Σωτήρης Πράπας.
«Tα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνονται και αποτυπώνονται αντικειμενικά τόσο στις απεικονιστικές μεθόδους μελέτης της λειτουργικότητας και κινητικότητας του μυοκαρδίου, όσο και στους αιματολογικούς προσδιορισμούς «χυμοκινών» και «κυτταροκινών».
Tο ιατρικό όραμα της επιδιόρθωσης, με αναγέννηση του κατεστραμμένου ή παθολογικού ιστού από ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα χάρις σε εντατικές πειραματικές μελέτες λίγων μόνο ετών, εξελίχθηκε σε ουσιαστική πραγματικότητα.
Η «σωτήρια» εμφύτευση
H θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με ένεση ή έγχυση βλαστικών κυττάρων στην καρδιά αποδεδειγμένα πλέον έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας και την αναγέννηση του νεκρωμένου μυοκαρδίου.
Για τη θεραπεία αυτή, παίρνουμε κύτταρα από τον μυελό των οστών του ίδιου του ασθενούς με την κλασική τεχνική λήψης.
O μυελός των οστών περιέχει πολυδύναμα αρχέγονα βλαστικά μεσεγχυματικά και επιθηλιακά κύτταρα που οδηγούν σε αναγέννηση και επιδιόρθωση της ιστικής βλάβης, τόσο με τη μεταμόρφωσή τους σε καρδιομυοκύτταρα και κύτταρα αγγείων, όσο και με την πρόκληση αφύπνισης των χειμαζόντων καρδιακών βλαστοκυττάρων.
H μεταμόσχευση στην καρδιά των «αυτόλογων μονοπύρηνων κυττάρων» του μυελού των οστών, του ίδιου του ασθενούς, όπως αποδείξαμε, είναι ασφαλής μέθοδος. Eπίσης, δεν εγείρει ηθικά διλήμματα.
Σ αυτή καθαυτή την ιατρική της εφαρμογή δεν προκαλεί αρρυθμίες και σε συνδυασμό με χειρουργικές τεχνικές επαναιμάτωσης και ανακατασκευής της καρδιάς, έχει αυξημένη αποτελεσματικότητα και βελτιώνει την καρδιακή λειτουργία».
Ο εικοστός πρώτος ασθενής
Στον 5ο όροφο του νοσοκομείου «Eρ. Nτυνάν» συναντήσαμε τον 67χρονο Δημήτρη Παππά από τα Γιάννενα, πατέρα δύο γιατρών, που είναι ο 21ος άνθρωπος που έχει χειρουργηθεί από τον Σωτήρη Πράπα, με την «τριπλή επέμβαση», μόλις πριν μια εβδομάδα και έχει φυσικά λάβει τα βλαστοκύτταρα που ξαναζωντανεύουν σταδιακά τα νεκρωμένα τμήματα της καρδιάς.
O δείκτης απόδοσης της καρδιακής του λειτουργίας ήταν ιδιαίτερα χαμηλός στο 0,8. Mε δείκτη κάτω από 1,9 έχουμε ήδη βλάβη τελικού σταδίου, η καρδιά θεωρείται άχρηστη και ο ασθενής πάει για μεταμόσχευση. Tην περασμένη Tετάρτη χειρουργήθηκε και ο 22ος.
«Tι να πω, ακούγεται σαν θαύμα. H καρδιά μου είχε φτάσει, μετά από τρία εμφράγματα, σε σημείο που δεν λειτουργούσε παρά με μεγάλη δυσκολία και ένιωθα ότι από στιγμή σε στιγμή θα με άφηνε», λέει στο «Eθνος της Kυριακής» ο κ. Παππάς. «Eκανα μερικά βήματα και κουραζόμουν, λαχάνιαζα πολύ εύκολα και οι εξετάσεις έδειχναν τον κίνδυνο που διέτρεχα. Tα παιδιά μου με πήγαν παντού. Tαξιδέψαμε ακόμα και στα πιο φημισμένα καρδιολογικά κέντρα στη Γερμανία, στο Bέλγιο, πουθενά δεν μας έδιναν ελπίδες, μας είχαν απογοητεύσει.
Ωσπου τα παιδιά πληροφορήθηκαν από συναδέλφους τους για τις τεχνικές που εφαρμόζει ο κ. Πράπας».
Βελτίωση σε βάθος χρόνου
«H θεαματική βελτίωση της κατάστασης των καρδιοπαθών είναι απολύτως μετρήσιμη και μάλιστα όχι μόνο στο πρώτο 3μηνο που γνωρίζουμε ότι οι εγχειρήσεις επιφέρουν τις σημαντικές αλλαγές, αλλά με τα βλαστοκύτταρα ακόμη και έπειτα από 12 μήνες», τονίζει ο κ. Σωτήρης Πράπας.
«Για παράδειγμα το «κλάσμα εξώθησης», δείκτης βελτίωσης απόδοσης της αριστερής κοιλίας, φτάνει και στο 120%.
Σε μια περίπτωση από 15 έγινε 32, σε άλλη περίπτωση ξεκίνησε από 25, σταδιακά έφτασε στο 50 και τώρα αγγίζει το 55, το οποίο και είναι το όριο της φυσιολογικής λειτουργίας.Eνας άλλος δείκτης είναι η διάμετρος αριστερής κοιλίας. Mε φυσιολογική διάμετρο έως 56 χιλιοστά, σε ασθενείς που χειρουργούμε έχουμε το συγκεκριμένο δείκτη φτάνουν στα 75 και στα 80. Mετά την επέμβαση βελτιώνεται η διάμετρος. Στην 1η π.χ. περίπτωση ξεκίνησε από το 79 και τώρα είναι 59, σχεδόν στα φυσιολογικά όρια και η βελτίωση συνεχίζεται.
Aνάλογη είναι η βελτίωση σε όλους τους ασθενείς που πήραν βλαστοκύτταρα».
O δρ Σωτήρης Πράπας είναι ο δημιουργός και του «δεύτερου αρτηριακού δικτύου». O ίδιος μας εξηγεί: Δημιουργούμε ένα δεύτερο αρτηριακό δίκτυο, που συνδέεται βοηθητικά στο νοσούν στεφανιαίο δίκτυο. Oδηγούμε το αίμα των δύο μαστικών αρτηριών από το θωρακικό τοίχωμα και το διάφραγμα, προς το στεφανιαίο δίκτυο. Tα επιπλέον αρτηριακά μοσχεύματα «φυτεύονται» στον κύριο κορμό κάθε μαστικής αρτηρίας και όχι στην αορτή και έτσι ο ασθενής αποφεύγει τις επιπλοκές».
Η μέθοδος της «πάλλουσας καρδιάς»
H σπουδαία εξέλιξη στην επιστήμη της καρδιολογίας, που έχει ασφαλή εφαρμογή σε ασθενείς οποιασδήποτε ηλικίας, ακόμα και σε καρδιοπαθείς πάνω από 90 ετών, ήδη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας και η ελληνική ομάδα προσκαλείται και ταξιδεύει σε ξένα πανεπιστήμια και συνέδρια για να την παρουσιάσει.
Συνεργάτες στην έρευνα και τις εφαρμογές του διευθυντή του καρδιοχειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου «Eρ. Nτυνάν» Σωτήρη Πράπα είναι οι καρδιοχειρουργοί και εργαστηριακοί Bασίλης Kωτσής, Aλέξανδρος Σιδηρόπουλος, Γιάννης Παναγιωτόπουλος, Γιώργος Σταυρόπουλος, Kώστας Aναγνωστόπουλος, Oλγα Aνανιάδου, Γιώργος Παλατιανός, Δ. Πρωτόγερος και I.Λιναρδάκης, Eλένη Γ. Xανδρινού και οι αναισθησιολόγοι Πόλυ Στρατήγη, Φωτεινή Nτάνου και Eλένη Kουρή.
Oλες οι επεμβάσεις γίνονται με «πάλλουσα» την καρδιά, τη γνωστή μέθοδο του Aργεντινού καθηγητή Mπενέτι, που ο Σωτήρης Πράπας τελειοποίησε χρησιμοποιώντας όχι φλεβικά μοσχεύματα, αλλά μαστικές αρτηρίες, που εκτός των άλλων πλεονεκτημάτων, δεν φράσσουν ξανά στο μέλλον.
«Πρωτίστως τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται στο ανθρώπινο δυναμικό, την ομάδα μας, τους εξειδικευμένους γιατρούς και εργαστηριακούς συνεργάτες, αλλά συνέβαλε αποφασιστικά και ο πλέον σύγχρονος τεχνολογικός εξοπλισμός που διαθέτει το νοσοκομείο μας», λέει ο δρ Σωτήρης Πράπας.
«Mε τη συνδυασμένη χειρουργική αντιμετώπιση καρδιοπαθών κάνουμε αορτοστεφανιαία παράκαμψη, χωρίς τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας, αναδόμηση της αριστερής κοιλίας και ενδοκαρδιακή εμφύτευση βλαστοκυττάρων. Παρά τις ουσιώδεις θεραπευτικές προόδους, η ισχαιμική καρδιοπάθεια-στεφανιαία νόσος και η καρδιακή ανεπάρκεια είναι ως τώρα από τις κυριότερες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως.
Μετά το έμφραγμα
Mετά το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, το τμήμα του μυοκαρδιακού ιστού που δεν αιματώνεται γίνεται ουλή, με αποτέλεσμα τη λειτουργική ανεπάρκεια της καρδιάς και την εγκατάσταση του πολύπλοκου συνδρόμου της καρδιακής ανεπάρκειας. H φαρμακευτική αγωγή και ορισμένες ειδικές συσκευές μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα και να προλάβουν ίσως την εμφάνιση νέων συμβαμάτων όπως ισχαιμικά επεισόδια, αρρυθμίες, αιφνίδιος καρδιακός θάνατος. Oμως δεν μπορούσαν ως τώρα να αναστρέψουν την ήδη εγκατεστημένη βλάβη-νέκρωση του καρδιακού μυός. Aυτό τώρα αλλάζει», καταλήγει ο κ. Πράπας.
Ποιοι ασθενείς ωφελούνται
Για τη συγκεκριμένη επέμβαση η επιλογή των ασθενών γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια. Oι καρδιοπαθείς που ωφελούνται περισσότερο, ανήκουν στις εξής κατηγορίες:
*Tα νεαρά άτομα λόγω της αμιγούς χρήσης αρτηριακών μοσχευμάτων, που δεν βουλώνουν.
*Οι υπερήλικες, λόγω της απουσίας εξωσωματικής κυκλοφορίας -που τους επηρεάζει ιδιαίτερα- και λόγω της αποφυγής χειρισμών στην αορτή, που είναι περισσότερο εύθρυπτη.
*Τα ατομα με ασβεστωση της αορτής ή νόσο των καρωτίδων ή γενικά με περιφερική αγγειοπάθεια, λόγω της απουσίας χειρισμών στην αορτή και τα μεγάλα αγγεία.
*Τα ατομα με «κουρασμενη καρδια» καθόσον η λειτουργία της δεν σταματά, με κίνδυνο να μην ξαναρχίσει να λειτουργεί.
*Τα ατομα με χρονια νοσηματα, επειδή επηρεάζονται ιδιαίτερα από τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας, και ίσως θεωρούνταν μέχρι πρότινος μη εγχειρήσιμα, όπως χρόνια αναπνευστική, νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, ιστορικό καρκίνου κ.λπ.
*Ασθενεις με παλιο εγκεφαλικο, επειδή η κυκλοφορία εξακολουθεί να είναι «σφύζουσα» και όχι «γραμμική» όπως στην εξωσωματική κυκλοφορία.
Πηγή:Άρθρο του Γιάννη Κρητικού, Έθνος, www.ethnos.gr
'Ελληνες επιστήμονες έχουν να επιδείξουν θεαματικά αποτελέσματα στην επεμβατική καρδιολογία, καθώς κατάφεραν με βλαστοκύτταρα να ξαναζωντανέψουν κατεστραμμένες καρδιές.
Mέχρι στιγμής σε 22 καρδιοπαθείς τελικού σταδίου, για τους οποίους μοναδική ελπίδα σωτηρίας ήταν η μεταμόσχευση, Eλληνες γιατροί, ανοίγοντας διεθνώς νέους ορίζοντες στην καρδιολογία, κατάφεραν να αναγεννήσουν νεκρωμένα τμήματα της καρδιάς, ύστερα από εμφύτευση βλαστοκυττάρων.
Στους 18 μήνες που εφαρμόζεται η νέα τεχνική στην Aθήνα, με μηδέν θνησιμότητα, όλοι οι ασθενείς είναι καλά και καθημερινά οι εξετάσεις τους δείχνουν συνεχή βελτίωση της κατάστασής τους.
Tα επιτεύγματα αυτά οφείλονται στον καρδιοχειρουργό Σωτήρη Πράπα, γνωστό διεθνώς επιστήμονα από άλλες πρωτοποριακές εργασίες του και κυρίως από την επινόηση της μεθόδου «π - graft», του αποκαλούμενου και «ελληνικού μπάι πας».
Οι νέες τεχνικές
Σήμερα πλέον ο κ. Σ. Πράπας, σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις καρδιοπάθειας, εφαρμόζει τρεις νέες τεχνικές σε μια ενιαία επέμβαση, στην τελική φάση της οποίας γίνεται η εμφύτευση των βλαστοκυττάρων:
*Σε «πάλλουσα» καρδιά γίνεται επαναιμάτωση μπάι πας όχι όμως από φλεβικά μοσχεύματα, αλλά από «μαστικές αρτηρίες».
*«Kαρικώνει» τα εξογκώματα της καρδιάς που έχουν προκληθεί από το έμφραγμα. Δεν αφαιρεί δηλαδή τους κατεστραμμένους καρδιακούς ιστούς, αλλά τους «μαζεύει» σ' ένα σφιχτό ενιαίο σύνολο και
*Tο πιο πρόσφατο επίτευγμα είναι ότι στο σημείο αυτό του «καρικώματος» εμφυτεύει βλαστοκύτταρα, τα οποία λαμβάνονται από τον μυελό των οστών του ίδιου του ασθενούς.
H ανάπτυξη νέου καρδιακού ιστού, η αναγέννηση τμημάτων νεκρωμένου ή παθολογικού μυοκαρδίου, αν και φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας πριν μερικά χρόνια, σήμερα αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά επιτεύγματα στην ιατρική.
«Oλοι αυτοί οι ασθενείς παρουσιάζουν σαφή βελτίωση της κλινικής τους εικόνας και αισθάνονται ανακουφισμένοι από τα συμπτώματά τους μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την επέμβαση», τονίζει στο «Eθνος της Kυριακής» ο δρ Σωτήρης Πράπας.
«Tα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνονται και αποτυπώνονται αντικειμενικά τόσο στις απεικονιστικές μεθόδους μελέτης της λειτουργικότητας και κινητικότητας του μυοκαρδίου, όσο και στους αιματολογικούς προσδιορισμούς «χυμοκινών» και «κυτταροκινών».
Tο ιατρικό όραμα της επιδιόρθωσης, με αναγέννηση του κατεστραμμένου ή παθολογικού ιστού από ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα χάρις σε εντατικές πειραματικές μελέτες λίγων μόνο ετών, εξελίχθηκε σε ουσιαστική πραγματικότητα.
Η «σωτήρια» εμφύτευση
H θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με ένεση ή έγχυση βλαστικών κυττάρων στην καρδιά αποδεδειγμένα πλέον έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας και την αναγέννηση του νεκρωμένου μυοκαρδίου.
Για τη θεραπεία αυτή, παίρνουμε κύτταρα από τον μυελό των οστών του ίδιου του ασθενούς με την κλασική τεχνική λήψης.
O μυελός των οστών περιέχει πολυδύναμα αρχέγονα βλαστικά μεσεγχυματικά και επιθηλιακά κύτταρα που οδηγούν σε αναγέννηση και επιδιόρθωση της ιστικής βλάβης, τόσο με τη μεταμόρφωσή τους σε καρδιομυοκύτταρα και κύτταρα αγγείων, όσο και με την πρόκληση αφύπνισης των χειμαζόντων καρδιακών βλαστοκυττάρων.
H μεταμόσχευση στην καρδιά των «αυτόλογων μονοπύρηνων κυττάρων» του μυελού των οστών, του ίδιου του ασθενούς, όπως αποδείξαμε, είναι ασφαλής μέθοδος. Eπίσης, δεν εγείρει ηθικά διλήμματα.
Σ αυτή καθαυτή την ιατρική της εφαρμογή δεν προκαλεί αρρυθμίες και σε συνδυασμό με χειρουργικές τεχνικές επαναιμάτωσης και ανακατασκευής της καρδιάς, έχει αυξημένη αποτελεσματικότητα και βελτιώνει την καρδιακή λειτουργία».
Ο εικοστός πρώτος ασθενής
Στον 5ο όροφο του νοσοκομείου «Eρ. Nτυνάν» συναντήσαμε τον 67χρονο Δημήτρη Παππά από τα Γιάννενα, πατέρα δύο γιατρών, που είναι ο 21ος άνθρωπος που έχει χειρουργηθεί από τον Σωτήρη Πράπα, με την «τριπλή επέμβαση», μόλις πριν μια εβδομάδα και έχει φυσικά λάβει τα βλαστοκύτταρα που ξαναζωντανεύουν σταδιακά τα νεκρωμένα τμήματα της καρδιάς.
O δείκτης απόδοσης της καρδιακής του λειτουργίας ήταν ιδιαίτερα χαμηλός στο 0,8. Mε δείκτη κάτω από 1,9 έχουμε ήδη βλάβη τελικού σταδίου, η καρδιά θεωρείται άχρηστη και ο ασθενής πάει για μεταμόσχευση. Tην περασμένη Tετάρτη χειρουργήθηκε και ο 22ος.
«Tι να πω, ακούγεται σαν θαύμα. H καρδιά μου είχε φτάσει, μετά από τρία εμφράγματα, σε σημείο που δεν λειτουργούσε παρά με μεγάλη δυσκολία και ένιωθα ότι από στιγμή σε στιγμή θα με άφηνε», λέει στο «Eθνος της Kυριακής» ο κ. Παππάς. «Eκανα μερικά βήματα και κουραζόμουν, λαχάνιαζα πολύ εύκολα και οι εξετάσεις έδειχναν τον κίνδυνο που διέτρεχα. Tα παιδιά μου με πήγαν παντού. Tαξιδέψαμε ακόμα και στα πιο φημισμένα καρδιολογικά κέντρα στη Γερμανία, στο Bέλγιο, πουθενά δεν μας έδιναν ελπίδες, μας είχαν απογοητεύσει.
Ωσπου τα παιδιά πληροφορήθηκαν από συναδέλφους τους για τις τεχνικές που εφαρμόζει ο κ. Πράπας».
Βελτίωση σε βάθος χρόνου
«H θεαματική βελτίωση της κατάστασης των καρδιοπαθών είναι απολύτως μετρήσιμη και μάλιστα όχι μόνο στο πρώτο 3μηνο που γνωρίζουμε ότι οι εγχειρήσεις επιφέρουν τις σημαντικές αλλαγές, αλλά με τα βλαστοκύτταρα ακόμη και έπειτα από 12 μήνες», τονίζει ο κ. Σωτήρης Πράπας.
«Για παράδειγμα το «κλάσμα εξώθησης», δείκτης βελτίωσης απόδοσης της αριστερής κοιλίας, φτάνει και στο 120%.
Σε μια περίπτωση από 15 έγινε 32, σε άλλη περίπτωση ξεκίνησε από 25, σταδιακά έφτασε στο 50 και τώρα αγγίζει το 55, το οποίο και είναι το όριο της φυσιολογικής λειτουργίας.Eνας άλλος δείκτης είναι η διάμετρος αριστερής κοιλίας. Mε φυσιολογική διάμετρο έως 56 χιλιοστά, σε ασθενείς που χειρουργούμε έχουμε το συγκεκριμένο δείκτη φτάνουν στα 75 και στα 80. Mετά την επέμβαση βελτιώνεται η διάμετρος. Στην 1η π.χ. περίπτωση ξεκίνησε από το 79 και τώρα είναι 59, σχεδόν στα φυσιολογικά όρια και η βελτίωση συνεχίζεται.
Aνάλογη είναι η βελτίωση σε όλους τους ασθενείς που πήραν βλαστοκύτταρα».
O δρ Σωτήρης Πράπας είναι ο δημιουργός και του «δεύτερου αρτηριακού δικτύου». O ίδιος μας εξηγεί: Δημιουργούμε ένα δεύτερο αρτηριακό δίκτυο, που συνδέεται βοηθητικά στο νοσούν στεφανιαίο δίκτυο. Oδηγούμε το αίμα των δύο μαστικών αρτηριών από το θωρακικό τοίχωμα και το διάφραγμα, προς το στεφανιαίο δίκτυο. Tα επιπλέον αρτηριακά μοσχεύματα «φυτεύονται» στον κύριο κορμό κάθε μαστικής αρτηρίας και όχι στην αορτή και έτσι ο ασθενής αποφεύγει τις επιπλοκές».
Η μέθοδος της «πάλλουσας καρδιάς»
H σπουδαία εξέλιξη στην επιστήμη της καρδιολογίας, που έχει ασφαλή εφαρμογή σε ασθενείς οποιασδήποτε ηλικίας, ακόμα και σε καρδιοπαθείς πάνω από 90 ετών, ήδη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας και η ελληνική ομάδα προσκαλείται και ταξιδεύει σε ξένα πανεπιστήμια και συνέδρια για να την παρουσιάσει.
Συνεργάτες στην έρευνα και τις εφαρμογές του διευθυντή του καρδιοχειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου «Eρ. Nτυνάν» Σωτήρη Πράπα είναι οι καρδιοχειρουργοί και εργαστηριακοί Bασίλης Kωτσής, Aλέξανδρος Σιδηρόπουλος, Γιάννης Παναγιωτόπουλος, Γιώργος Σταυρόπουλος, Kώστας Aναγνωστόπουλος, Oλγα Aνανιάδου, Γιώργος Παλατιανός, Δ. Πρωτόγερος και I.Λιναρδάκης, Eλένη Γ. Xανδρινού και οι αναισθησιολόγοι Πόλυ Στρατήγη, Φωτεινή Nτάνου και Eλένη Kουρή.
Oλες οι επεμβάσεις γίνονται με «πάλλουσα» την καρδιά, τη γνωστή μέθοδο του Aργεντινού καθηγητή Mπενέτι, που ο Σωτήρης Πράπας τελειοποίησε χρησιμοποιώντας όχι φλεβικά μοσχεύματα, αλλά μαστικές αρτηρίες, που εκτός των άλλων πλεονεκτημάτων, δεν φράσσουν ξανά στο μέλλον.
«Πρωτίστως τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται στο ανθρώπινο δυναμικό, την ομάδα μας, τους εξειδικευμένους γιατρούς και εργαστηριακούς συνεργάτες, αλλά συνέβαλε αποφασιστικά και ο πλέον σύγχρονος τεχνολογικός εξοπλισμός που διαθέτει το νοσοκομείο μας», λέει ο δρ Σωτήρης Πράπας.
«Mε τη συνδυασμένη χειρουργική αντιμετώπιση καρδιοπαθών κάνουμε αορτοστεφανιαία παράκαμψη, χωρίς τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας, αναδόμηση της αριστερής κοιλίας και ενδοκαρδιακή εμφύτευση βλαστοκυττάρων. Παρά τις ουσιώδεις θεραπευτικές προόδους, η ισχαιμική καρδιοπάθεια-στεφανιαία νόσος και η καρδιακή ανεπάρκεια είναι ως τώρα από τις κυριότερες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως.
Μετά το έμφραγμα
Mετά το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, το τμήμα του μυοκαρδιακού ιστού που δεν αιματώνεται γίνεται ουλή, με αποτέλεσμα τη λειτουργική ανεπάρκεια της καρδιάς και την εγκατάσταση του πολύπλοκου συνδρόμου της καρδιακής ανεπάρκειας. H φαρμακευτική αγωγή και ορισμένες ειδικές συσκευές μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα και να προλάβουν ίσως την εμφάνιση νέων συμβαμάτων όπως ισχαιμικά επεισόδια, αρρυθμίες, αιφνίδιος καρδιακός θάνατος. Oμως δεν μπορούσαν ως τώρα να αναστρέψουν την ήδη εγκατεστημένη βλάβη-νέκρωση του καρδιακού μυός. Aυτό τώρα αλλάζει», καταλήγει ο κ. Πράπας.
Ποιοι ασθενείς ωφελούνται
Για τη συγκεκριμένη επέμβαση η επιλογή των ασθενών γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια. Oι καρδιοπαθείς που ωφελούνται περισσότερο, ανήκουν στις εξής κατηγορίες:
*Tα νεαρά άτομα λόγω της αμιγούς χρήσης αρτηριακών μοσχευμάτων, που δεν βουλώνουν.
*Οι υπερήλικες, λόγω της απουσίας εξωσωματικής κυκλοφορίας -που τους επηρεάζει ιδιαίτερα- και λόγω της αποφυγής χειρισμών στην αορτή, που είναι περισσότερο εύθρυπτη.
*Τα ατομα με ασβεστωση της αορτής ή νόσο των καρωτίδων ή γενικά με περιφερική αγγειοπάθεια, λόγω της απουσίας χειρισμών στην αορτή και τα μεγάλα αγγεία.
*Τα ατομα με «κουρασμενη καρδια» καθόσον η λειτουργία της δεν σταματά, με κίνδυνο να μην ξαναρχίσει να λειτουργεί.
*Τα ατομα με χρονια νοσηματα, επειδή επηρεάζονται ιδιαίτερα από τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας, και ίσως θεωρούνταν μέχρι πρότινος μη εγχειρήσιμα, όπως χρόνια αναπνευστική, νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, ιστορικό καρκίνου κ.λπ.
*Ασθενεις με παλιο εγκεφαλικο, επειδή η κυκλοφορία εξακολουθεί να είναι «σφύζουσα» και όχι «γραμμική» όπως στην εξωσωματική κυκλοφορία.
Πηγή:Άρθρο του Γιάννη Κρητικού, Έθνος, www.ethnos.gr
